Δεξιά και ο δούρειος ίππος του νεοεθνικισμού (2ο μέρος)

Σύμφωνα με τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα ανάμεσα σε δύο σώματα που αλληλεπιδρούν ασκούνται δυνάμεις ίσες και αντίθετες. Δεν θέλω να αναλύσω περαιτέρω τις αντιλήψεις του Ισαάκ Νεύτωνα, ενός από τους θεμελιωτές του διαφωτισμού ο οποίος ήτο και υψηλόβαθμος τέκτων. Θα αρκεστούμε σε αυτήν την διατύπωση την οποία βέβαια η Ιωνική σχολή με τον Αναξίμανδρο έδωσε στην ανθρωπότητα. Μιλάμε σαφώς για την δράση και την αντίδραση. Οποιαδήποτε δράση στην φύση θα φέρει και την αντίδραση. Αυτό ισχύει στην επιστήμη της φυσικής αλλά και σε όλη την φύση γενικότερα. Η  παγκοσμιοποίηση καλπάζει και στο διάβα της αφήνει τον όλεθρο. Έθνη καταστρέφονται ενώ άλλα επίπλαστα δημιουργούνται στην θέση τους. Κράτη αποδυναμώνονται και από την εδαφική τους συρρίκνωση γεννιούνται νέα.

Η δράση αυτής της καταστροφικής παγκοσμιοποίησης φέρνει τον οικονομικό μαρασμό, τον εδαφικό ακρωτηριασμό, την κοινωνική αποσάθρωση, την εξάλειψη της φυλής. Έτσι αναπόφευκτα η δράση των Ιουδαίων διεθνών τραπεζιτών που είναι οι αρχιερείς αυτής της δράσης φέρνει την αναμενόμενη αντίδραση. Οι ίδιοι τους το γνωρίζουν καλά και λαμβάνουν τα μέτρα τους. Η δράση της παγκοσμιοποίησης φέρνει από μόνη της την εθνική επαναστατική αντίδραση. Πώς λοιπόν οι απόγονοι του Αβραάμ και του Δαυίδ θα προστατευθούν από τις ίδιες τους τις ενέργειες που ξυπνούν το εθνικό συναίσθημα των λαών; Μα φυσικά με τον γνωστό τους τρόπο της χειραγώγησης και της χειραφέτησης. Οτιδήποτε δρα και κινείται μέσα στο σύστημά τους πρέπει να το εξουσιάζουν και να το καθοδηγούν. Αν δεν μπορούν να το κάνουν τότε απλά το καταστρέφουν. Η τεχνική αυτή του ιουδαϊσμού είναι γνωστή εδώ και χιλιάδες χρόνια και μπορεί κανείς να το δει είτε στην περίπτωση του Αρμόδιου και του Αριστογείτονα όπως την περιγράφει ο Ηρόδοτος και βέβαια στο βιβλίο της Εσθήρ της παλαιάς διαθήκης. Σε μελλοντικά κείμενα θα φέρουμε στην επιφάνεια την ιστορική αλήθεια μέσα από τις πηγές για τα θέματα αυτά.

Επιστροφή στο σήμερα και στην εθνικιστική αντίδραση. Η παρακμή και ο κατήφορος των τελευταίων δεκαετιών έχει κεντρίσει το εθνικό υποσυνείδητο της φυλής μας αλλά και όλων των φυλών που οι παγκόσμιοι δυνάστες ρημάζουν. Ειδικά στην Ευρώπη με την οποία θα ασχοληθούμε αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει μια στροφή στις παραδόσεις, στον συντηρητισμό, σε μια «δεξιά» ρητορική και σε μια επαναστατική μέθοδο άσκησης πολιτικής. Εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον πλανήτη αυτοαποκαλούνται εθνικιστές και εκφράζονται έτσι είτε διαδικτυακά είτε στην καθημερινότητά τους. Η μεγάλη μάζα αυτών των ανθρώπων ψηφίζει ακροδεξιά εθνικά κόμματα. Θαυμάζει τους εκπροσώπους των κομμάτων αυτών και προωθεί τις απόψεις τους μέσω του διαδικτύου. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται ο σημερινός αστός πατριώτης. Έτσι λοιπόν ο αστός πατριώτης, ο δημοκράτης εθνικιστής πρέπει να γίνει ελέγξιμος και καθοδηγούμενος.

Πώς θα το καταφέρουν αυτό οι δυνάμεις; Μα φυσικά με το να δημιουργήσουν πατριωτικές φιγούρες εθνικιστών πολιτικών οι οποίοι θα είναι αρεστοί στο σύστημα και ταυτόχρονα στην πλατιά μάζα των εθνικιστών της δημοκρατίας. Πολιτικοί που θα είναι φιλοσημίτες, αντιναζί, αντιφασίστες, κοσμικοί αλλά θα είναι και δημοκράτες. Το σύστημα θα ανοίξει τις δεξιές του πύλες να τους δεχτεί αφού πρώτα τους δοκιμάσει και τους βάλει να υπογράψουν όλες τις απαραίτητες δηλώσεις μετανοίας. Είναι το ίδιο τελετουργικό που ακολουθούν οι τεκτονικές στοές. Αφού πρώτα σε ελέγξουν και δουν ότι μπορείς να είσαι ένας από αυτούς τότε σου ανοίγουν την «πύλη προς το φως» ώστε να φτάσεις στον μεγάλο αρχιτέκτονα.

Όλοι αυτοί οι «εθνικιστές» με τον ξύλινο πολιτικό λόγο, με έναν στείρο αντικομμουνισμό, είναι δημαγωγοί με στόχο την υφαρπαγή της ψήφου από τους ακροδεξιούς πατριώτες του εκλογικού σώματος. Ας δούμε μερικούς οι οποίοι αποτελούν τα τοτέμ του «εθνικισμού» στην Ελλάδα αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχει καμία θέληση για συκοφαντία και εξευτελισμό, αντίθετα θέλουμε να δείξουμε το πραγματικό τους πρόσωπο το οποίο σας κρύβουν. Δεν θέλουμε να αλλάξουν διότι δεν μπορούν να το κάνουν. Θέλουμε απλώς να παραδεχτούν την φύση τους η οποία είναι πέρα για πέρα κατά της λευκής φυλής και κατά της ευρωπαϊκής παράδοσης. Είναι υπέρ του κοσμικού κράτους που όλα τα ανέχεται και όλα τα αλέθει.

Τρανό παράδειγμα είναι ο κ. Πούτιν στην Ρωσία. Ένας επί σειρά ετών πράκτορας της KGB ο οποίος πέρασε απ’ όλα τα σχολεία όπου οι μυστικοί πράκτορες διδάσκονται τον χειρισμό και την χειραφέτηση (mass manipulation). Ποτέ του δεν στράφηκε ανοιχτά εναντίον του κομουνισμού παρά προέβη σε σύντομες φράσεις εντυπωσιασμού. Αυτό ακριβώς είναι το mass manipulation, μια πλύση εγκεφάλου με σύντομα μηνύματα (hot spot) που στοχεύουν στο υποσυνείδητο των ακροατών. Ο Πούτιν, που είναι ίσως ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον πλανήτη, είναι υπερορθόδοξος χριστιανός αλλά κάνει τις δουλειές του άψογα με το ισλαμικό κράτος του Ερντογάν, ο οποίος είναι ο σύγχρονος χαλίφης του ισλαμικού τόξου ανεξαρτήτως καταγωγής και με μόνη προϋπόθεση το να είναι κανείς μουσουλμάνος. Έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και καλεί τους Εβραίους να ζήσουν μόνιμα στην Ρωσία καθώς λέει πως είναι ένα φιλοεβραϊκό κράτος. Μυστικοσύμβουλος του Πούτιν είναι ο Αλεξάντερ Ντούγκιν, ένας Σλάβος μπολσεβίκος ο οποίος πάντα ήταν κομουνιστής και έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ του να ονομαστούν τα Σκόπια ως Μακεδονία. Ο Ντούγκιν έχει μάλιστα πείσει στο παρελθόν κάποιους Έλληνες εθνικιστές, ακόμη και της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι θεωρούσαν προνόμιο να φωτογραφηθούν μαζί του και να τον συμβουλεύονται. Ο ίδιος κύριος λέει ότι όποιος αισθάνεται Ρώσος μπορεί να είναι Ρώσος ακόμη και αν είναι μαύρος. Όνειδος! Και τέλος ο ίδιος έχει πει σε δηλώσεις του: «…εμείς οι Σλάβοι δεν είμαστε 100% λευκοί. Ευτυχώς!...» Απαντώ στον κ. Ντούγκιν ότι την λέξη «ευτυχώς» πρέπει να την πούμε εμείς. Δεν είστε όντως λευκοί Άρειοι Ευρωπαίοι. Είστε στίφη βαρβάρων Σλάβων από την στέπα της Σιβηρίας και εκεί ανήκετε. Κάλλιστα με την «μελέτη» του Ευρασία θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως τον Μπρεζίνσκι του ανατολικού ημισφαιρίου.

Στην συνέχεια ας μιλήσουμε για τον κ. Τραμπ. Ένα ακόμη ιερό σκύβαλο του «διεθνούς εθνικισμού». Αλήθεια ο κ. Τραμπ είναι εθνικιστής ποιου έθνους; Του λευκού Έλληνα που ζει στην Αστόρια και σερβίρει φέτα και τζατζίκι; Του μαύρου που ζει στο Μπρόνξ και επιδίδεται σε ληστείες και διακίνηση ναρκωτικών; Του Εγγλέζου αποικιοκράτη που έχει χιλιάδες καλλιέργειες στην Αριζόνα; Ο κ. Τραμπ είναι και αυτός ένα ακόμη δυνατό πιόνι της ίδιας σκακιέρας. Ανήκει στο ίδιο σύστημα έξω από το οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ. Και αυτός αγκαλιάζει το Ισραήλ δηλώνοντας στο AJC ότι έχει Εβραία κόρη και ότι η Ιερουσαλήμ θα είναι για πάντα πρωτεύουσα του Ισραήλ. Ο κ. Τραμπ είναι η επιτομή του σύγχρονου «εθνικισμού» όπως τον ζητούν οι παγκόσμιοι ηγέτες. Ενός εθνικισμού διεθνιστικού, μιας σήψης, μιας ανώμαλης κατάστασης, ενός συστήματος κατά της φύσης και του Θεού. Ένα έθνος πολύχρωμο και πολυφυλετικό όπου όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο. Μάλλον καλύτερα να πούμε στον μωσαϊκό νόμο. Μια κοινωνία εκτρωματική με δημοκρατία και αστυνομοκρατία η οποία θα είναι μάλιστα αρεστή στον δεξιό πατριώτη μικροαστό. Βλέπουμε ξανά λοιπόν σε όλο του το μεγαλείο τον αντιρατσισμό. Δεν υπάρχει το υγιές στοιχείο που είναι η φυλετική ομοιογένεια. Πλήρης εφαρμογή λοιπόν των ταλμουδικών εντολών δια μέσου των πρωτοκόλλων των σοφών της Σιών. Οι παγκόσμιοι δυνάστες με την τερατογένεση των ΗΠΑ κινούν τα νήματα της παγκόσμιας αόρατης κυβέρνησης με έδρα την Ουάσιγκτον.

Ας μιλήσουμε για μια ακόμη μαριονέτα του παγκόσμιου «εθνικιστικού» συστήματος. Δεν είναι άλλος από τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπάν. Ο κύριος αυτός τυγχάνει μεγάλης εκτίμησης από τα γκόιμ της δεξιάς στην Ελλάδα αλλά και εκτός. Έχοντας χτίσει ένα σκληρό ακροδεξιό προφίλ ως πολέμιος του ισλάμ και της εισβολής λαθρομεταναστών είναι ένας φάρος για τον μικροαστό πατριώτη απανταχού στην Ευρώπη. Ο κ. Ορμπάν είναι γνωστός για την δήθεν απαγόρευση των ΜΚΟ του George Soros στην Ουγγαρία. Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή. Το 1984 το open society foundation του George Soros ανοίγει ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Βουδαπέστη με σκοπό να παραγάγει τα κατάλληλα στελέχη που θα προωθήσουν τον εκδημοκρατισμό τον χωρών του ανατολικού μπλοκ μετά την πτώση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ένας νεαρός μαγυάρος που φοιτεί εκεί παίρνει υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του ως μελλοντικός δημοκράτης στο Λονδίνο. Δεν είναι άλλος από τον Βίκτωρα Ορμπάν. Οι σπουδές αυτές διδάσκουν στους φοιτητές ότι η Ευρώπη πρέπει να γίνει διοικητικά μια συνομοσπονδία, δηλαδή οι Ηνωμένες πολιτείες της Ευρώπης και φυλετικά πρέπει να δεχτεί την πλημμυρίδα των αλλόφυλων κάφρων της Αφρικής και της ορδές των Ορκ της Ασίας. Το 2017 ο κ. Ορμπάν περνάει μια σειρά νόμων που κλείνουν την πόρτα σε κάποιες ΜΚΟ, όχι σε όλες. Τωρα λοιπόν εν έτει 2021 και μετά την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου οι ΜΚΟ είναι ξανά ελεύθερες να δράσουν στην Ουγγαρία. Να πούμε ότι οι Ούγγροι δεν ανήκουν στην ευρωπαϊκή ομοεθνία. Είναι τουρανικά φύλα από την Ασία που εισέβαλαν στις υπερδουνάβιες πεδιάδες. Ξεκίνησαν από την Κίνα και εισέβαλαν στην Ευρώπη τον 8^ο αιώνα λεηλατώντας την Βαυαρία, την Μοραβία, την Σαξονία και την Αλσατία. Είναι ένα συνονθύλευμα Σλάβων και Ούννων. Είναι τουρκόφιλοι καθότι έχουν κοινή φυλετική ρίζα με τους Σελτζούκους. Μην ξεχνάμε ότι την μπομπάρδα για να πέσουν τα τείχη της Κωνσταντινούπολης κατασκεύασε για τον Μωάμεθ ο Ούγγρος Ουρβανός (Ορμπάν). Ο Βίκτορ Ορμπάν έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της Μακεδονίας των Σκοπίων.

Ας μιλήσουμε και για τον πρόεδρο της Βραζιλίας. Το όνομά του είναι Ζαΐρ Μεσσίας Μπολσονάρο και ενώ δεν είναι τόσο δημοφιλής στους μικροαστούς πατριώτες είναι ευρέως (ή και Εβραίως θα λέγαμε) στους εθνικιστές της δεξιάς. Ο ίδιος είναι πρώην στρατιωτικός, κάτι το οποίο αρκεί για τον μέσο χουντικό ακροδεξιό εθνικιστή να τον βάλει στο πάνθεον των ηρώων της πολιτικής της ακροδεξιάς. Έχει εκφράσει θετική άποψη για το στρατιωτικό καθεστώς που πήρε την εξουσία το 1964 στην Βραζιλία. Ένα καθεστώς που στήθηκε από την CIA με τα στελέχη του να είναι όλοι δημοκράτες και μαρξιστές. Ο Μπολσονάρο είναι στενός φίλος του Βενιαμίν Νετανιάχου ο οποίος τον επισκέφθηκε ακριβώς την ημέρα που γινόταν πρόεδρος. Οι δύο του γιοι είναι ακραιφνείς σιωνιστές κάνοντας δηλώσεις υπέρ του Ισραήλ και κατά της Παλαιστίνης ενώ κυκλοφορούν δημοσίως με μπλούζες της Μοσάντ. Το 2019 τα δάση του Αμαζονίου κατά περίεργο τρόπο άρχισαν να καίγονται σε τεράστιες εκτάσεις με εστίες φωτιάς που απείχαν μεταξύ τους χιλιάδες χιλιόμετρα σε 4 διαφορετικά κράτη της Νοτίου Αμερικής. Το μεγαλύτερο μέρος φυσικά βρισκόταν στην Βραζιλία. Τι έκανε γι’ αυτό ο κ. Μπολσονάρο; Ασφαλώς τίποτα. Δήλωσε στην τηλεόραση ότι η Βραζιλία είναι ένα φτωχό κράτος και δεν δύναται να κάνει κάτι. Έτσι λοιπόν απλώς κάθισε και παρακολούθησε την αποτέφρωση εκατομμυρίων στρεμμάτων. Σύμφωνα με τις στατιστικές της διεθνούς αμνηστίας η αποψίλωση των δασών στην Βραζιλία πέρασε από τα 6000 στρέμματα στα 11.000 από το 2019 και έπειτα. Δηλαδή στην εποχή του Μπολσονάρο. Οπότε τα τρωκτικά του διεθνούς καπιταλισμού θα βρουν έτοιμο έδαφος να αρχίσουν να ρουφούν τον ορυκτό πλούτο της Βραζιλίας και το αίμα του λαού της.

Πάμε τώρα στον συστημικό υπερπατριώτη «εθνικιστή» και «φασίστα» Ματθαίο Σάλβινι. Από πού να ξεκινήσει κανείς να γράφει για αυτήν την προσωπικότητα. Ένας κομουνιστής ο οποίος φόρεσε την προβιά του νεοφασίστα. Έχει εκφραστεί κατά της λαθρομετανάστευσης και κατά του ευρώ και έτσι κέρδισε μια τεράστια αναγνώριση από τους συντηρητικούς του εκλογικού σώματος σε σημείο που μέχρι και φασίστες Ιταλοί τον ψηφίζουν εδώ και χρόνια. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα το 1997 μέσα στο ενιαίο ψηφοδέλτιο της λέγκας του βορρά (Lega Nord) με την ονομασία comunisti padani δηλαδή οι κομουνιστές του Πάδου και έμβλημα το σφυροδρέπανο. Ο σύντροφος Σαλβίνι ζητούσε τότε την απελευθέρωση της χρήσης της ινδικής κάνναβης (χασίς) για ψυχαγωγικούς λόγους. Σύντομα διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να κάνει πολιτική καριέρα στον ιταλικό βορρά με κομμουνιστική ρητορική και το έριξε στον πατριωτισμό για να δέσει τον γάιδαρο. Στην αρχή βέβαια δεν το είχε πάρει στα σοβαρά και έλεγε δημοσίως ότι του αρέσουν οι νέγρες και ότι ένας καλός μαύρος μπορεί να είναι καλός Ιταλός. Σε τηλεοπτική εκπομπή στον σταθμό rai3 το 2015 είπε ότι μέσα του αισθάνεται κομουνιστής και ότι είναι μάλιστα πιο κομουνιστής από τον τότε αριστερό πρωθυπουργό Ματθαίο Ρέντσι. Ψήφισε υπέρ της κυβέρνησης του τραπεζίτη και υπαλλήλου του Ρότσιλντ, Μάριο Ντράγκι. Δηλαδή παρέδωσε την Ιταλία στους διεθνείς τοκογλύφους ενώ συνεργάζεται ανοιχτά με τον Μπερλουσκόνι και την Μελόνι. Για να κάνουμε μια αντιπαραβολή με ελληνικό παράδειγμα ώστε να γίνει αντιληπτό απ’ όλους σκεφτείτε πόσο εθνικιστικό θα ήταν η Χρυσή Αυγή να ψήφιζε κυβέρνηση Παπαδήμου ή να συμμαχούσε με τον Σαμαρά ή τον Καραμανλή. Οι σημερινοί Έλληνες εθνικιστές θέλουν τον Ηλία Κασιδιάρη να μοιάζει με τον Ματθαίο Σαλβίνι. Θα ήταν ενδιαφέρον να το δούμε στην πράξη αν αυτό θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Ο Κασιδιάρης στο Ισραήλ με κιπά για να πάρει το χρίσμα… ακούγεται όντως ενδιαφέρον. Το 2018 η Λέγκα του βορρά εξέλεξε επί Σαλβίνι τον πρώτο νέγρο γερουσιαστή. Ο Toni Iwobi είναι ένας 62χρόνος Νιγηριανός ο οποίος ανήκει και δραστηριοποιείται στην Λέγκα από το 1993! Δηλαδή αλλόφυλοι μαύροι «Ιταλοί» είναι στελέχη του εθνικιστικού κόμματος της Ιταλίας εδώ και 20 χρόνια. Προτείνω στον κ. Κασιδιάρη να πάρει στο κόμμα του τα αδέρφια Αντετοκούμπο ώστε να κερδίσει το χαμένο έδαφος από τον Ματθαίο.

Η λίστα είναι πολύ μεγάλη και δεν έχει τελειωμό. Η παγκοσμιοποίηση έχει φέρει στο πολιτικό προσκήνιο έναν «εθνικισμό» που είναι στην πραγματικότητα διεθνισμός χωρίς φυλές. Και υπάρχουν πολλοί ακόμη εκλεκτοί αυτής της συνομοταξίας που μπορούμε να αναφέρουμε. Όπως η Μαρίν Λεπέν στην Γαλλία η οποία μακριά από τα βήματα του πατρός της είναι διαζευγμένη με Ιουδαίο. Ο πολιτικός της λόγος είναι γλυκανάλατος ενώ μιλά υπέρ της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. Βέβαια η Γαλλία έχει πολλά προβλήματα με την αποικιοκρατία και την εισαγωγή Αφρικανών,  η κατάσταση εκεί είναι πραγματικά πολύπλοκη και επικίνδυνη. Απο την άλλη στην Γερμανία υπάρχει το AFD το οποίο μιλούσε επίσης κατά της λαθρομετανάστευσης. Περιττό να πούμε ότι είναι οι πλέον αντιναζί και αντιφάδες. Η δε επικεφαλής Alice Weidel είναι λεσβία και έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με μια μαύρη από την Σρι Λάνκα ενώ έχουν υιοθετήσει και 2 παιδιά. Πόσο πιο χαμηλά;

Και καλοί εθνικιστές και εθνικοσοσιαλιστές που διαβάζουν αυτό το άρθρο θα αναρωτηθούν, μα αυτοί είναι εθνικιστές; Δεν υπάρχει τίποτα το σοβαρό; Και απαντώ, όχι δεν είναι εθνικιστές όσο και αν ορισμένοι διατείνονται ότι είναι. Είναι όργανα του συστήματος. Ναι, υπάρχουν πιο σοβαροί πολιτικοί σχηματισμοί, ορισμένοι από τους οποίους έχουν σχηματίσει και κόμματα. Στην Ιταλία για παράδειγμα υπάρχει η Κάζα Πάουντ (προς τιμήν του ποιητού Ezra Pound) και η Φόρτσα Νουόβα ενώ στην Γερμανία υπάρχει το NPD το οποίο είχε ξεκάθαρα εθνικοσοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. Στις ΗΠΑ υπήρχαν διάφορες κινήσεις των λευκών εθνικιστών (White nationalists) όπου φιγούρες όπως ο Δαυίδ Ντιουκ με περίεργο παρελθόν και δαιδαλώδη πορεία μέσα από τον τεκτονισμό και την Κου-κλουξ-κλαν περνάνε μηνύματα τα οποία δεν εμπεριέχουν ως βασικό στοιχείο τον φυλετισμό αλλά έναν σύγχρονο εθνικισμό και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού άλλωστε η παρουσία του λευκού ανθρώπου στην Εσπερία είναι μόνο μερικών αιώνων.

Το σύστημα έχει χώρο για όλους αυτούς. Το κοινοβούλιο έχει έδρανα για όσους είναι πειθήνια όργανά του. Αφού πάρουν το χρίσμα φορώντας κιπά, περνώντας μια βόλτα από το Ισραήλ και αφού κάνουν δακρύβρεχτες δηλώσεις για το ολοκαύτωμα των Εβραίων και τον αντισημιτισμό και τον νατιβισμό ο οποίος πρέπει να παταχθεί ως το μεγαλύτερο κακό της ανθρωπότητας, τότε και μόνο τότε μπορούν να βρουν το δρόμο τους ως πατριώτες – εθνικιστές μέσα στην δημοκρατία.

Τέτοια καλά παιδιά έχει πολλά και στον ελληνικό «εθνικιστικό» χώρο. Έναν χώρο αποχωρητήριο. Αυτά τα καλά παιδιά του εθνικισμού είναι υπέρ της δύσης και υπέρ του Ισραήλ και κατά του εθνοφυλετισμού και της ευρωπαϊκής ομοεθνίας. Έχουν ήδη φορέσει το καλό τους κοστούμι και εμφανίζονται τακτικά στο διαδίκτυο με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Μιλάνε με στόμφο, με παρρησία και μας δασκαλεύουν. Όλοι φανατικά υπέρ του Ισραήλ. Είτε δηλώνουν εθνικιστές είτε πατριώτες είτε και τα δύο κατά έναν περίεργο τρόπο όλοι συγκλίνουν στον φιλοσημιτισμό. Είναι άραγε τυχαίο; Τι παράφορος έρωτας είναι αυτός με τους Εβραίους; Και τον έρωτα τους με τον Σιωνισμό γιατί μας τον κάνουν συνέχεια γνωστό; Είναι και αυτό κάποιου είδους «πράιντ» (pride); Θα παρελάσουν με σημαίες με το άστρο του Δαυίδ στο Σύνταγμα; Και η πιο σημαντική ερώτηση είναι η εξής: άραγε αυτός ο έρωτας των εθνικιστών και πατριωτών με το Ισραήλ είναι ανιδιοτελής ή μήπως είναι προικοθήρες;

Όπως έγραψα και στο πρώτο μέρος το γράφω ξανά για τα παιδιά αυτά του «εθνικιστικού» χώρου… φτάνει πια με τις αγάπες και τις μετάνοιες στους Ιουδαίους. Φτάνει πια με τον αντιναζισμό. Περάσατε το πρώτο στάδιο των εξετάσεων που δίνετε. Καιρός να προχωρήσει το ειδύλλιο και παρακάτω. Αρχίστε να φοράτε κιπά στις διαδικτυακές «εθνικιστικές» εκπομπές σας ώστε να πάρετε σειρά. Το πρωκτοκοινοβούλιο σας χωράει όλους. Η δική μου συμβουλή είναι να κάνετε περιτομή. Εκεί πλέον θα σας ανοίξουν διάπλατα τις δεξιές πόρτες για την εισαγωγή σας στο δημοκρατικό καθεστώς.

Για όσους ακόμη παραμένουμε πιστοί έχω να πω ότι θα είναι δύσκολοι καιροί και όσο προχωράει το άρμα της παγκόσμιας σαπίλας θα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο να παραμείνουμε στις θέσεις μας. Όμως θα πρέπει να βρούμε την δύναμη να το κάνουμε. Διότι εκτός από εμάς δεν υπάρχει άλλος. Πίσω μας έρχονται οι νέοι Έλληνες που ακόμη δεν έχουν γεννηθεί. Γι’ αυτό θα μείνουμε στις θέσεις μας. Σε θέσεις μάχης. Και τις θέσεις αυτές δεν θα εγκαταλείψουμε μέχρι και ο τελευταίος από εμάς να σταματήσει να αναπνέει. Η ώρα μας δεν ήρθε ακόμη… Θα περιμένουμε… θα περιμένουμε και 1000 χρόνια αν χρειαστεί.

 

Θα επιστρέψουμε. Είναι υπόσχεση.

Θα επιστρέψουμε. Είναι καθήκον.

Αίμα και τιμή 

Πολεμοκράτης