Το ιστολόγιο μας έχει την τιμή να παρουσιάσει σε όλους τους σκεπτόμενους Εθνικοσοσιαλιστές και Εθνικιστές το νέο άρθρο του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου που επιτρέπει στον αναγνώστη να εμβαθύνει πάνω στην ουσία του πραγματικού πολιτικού «γίγνεσθαι» ξεσκεπάζοντας τους πραγματικούς απατεώνες της πολιτικής.
Όσβαλντ Σπέγγλερ
Τον Μεσαίωνα, οι πρόγονοί μας, ως «πολιτικιά» καλούσαν την
χαμαιτύπη, την εταίρα του δρόμου. Αφ’ ενός, διότι έτσι ταίριαζε στην κοινή
γυναίκα της πόλεως, στην εύκολη που σύχναζε στις οδούς της. Αφ’ ετέρου, διότι η
ιδία η λέξη «πολιτικιά» συνεδέετο με την πολιτική των πολιτικών, την εξουσία
που οι λαϊκοί Έλληνες μισούσαν, αφού την εχαρακτήριζαν ως άπιστη, αδηφάγο
πόρνη…
Σ’ αυτήν την τάξη των πολιτικών δεν υπήρχαν, πλέον, οι πολλοί
Έλληνες ευγενείς που συμμετείχαν στην σύγκλητο της Κωνσταντινουπόλεως, κατά την
πρώιμη ρωμαιοκρατία. Λίγοι μόνον εξ αυτών παρέμεναν μαζί με βαρβάρους
πλουτοκράτες, κι εκείνοι μειχθέντες με Έλληνες ως μιξοβάρβαροι. Πλησίον τους
και οι λεγόμενοι δυνατοί, οι μεγαλοκαπιταλιστές φεουδάρχες της εποχής, που μαζί
με τις μονές κατέκλεβαν τα κτήματα των Ελλήνων Στρατιωτών – Αγροτών στα σύνορα.
Ακολούθως, οι Ακρίτες μας επτώχευαν ανά περιόδους και μετετρέποντο σε
δουλοπαροίκους.