Γράφει ο Στέλιος Λ.
Βρισκόμαστε στις δαιδαλώδεις, αλλά και ρομαντικές στιγμές του
1822. Η εθνεγερσία βρίσκεται ήδη στο λυκαυγές της και εξαπλώνεται σαν εφιαλτική
επιδημία για την Οθωμανική Πύλη. Έχει ήδη «φουντώσει» σε Πελοπόννησο και Στερεά
Ελλάδα και τα πρώτα νικηφόρα αποτελέσματα αποτελούν τετελεσμένη πραγματικότητα.
Το ηθικό όλων ανακάμπτεται και η συναισθηματική φόρτιση είναι
υψηλή. Το πολυπόθητο ζητούμενο στην παρούσα φλέγουσα καμπή δεν είναι άλλο από
τον λειτουργικό και εναρμονισμένο συντονισμό του εγχειρήματος με στόχους:
