Πολεμιστές της Ευρώπης: Michael Wittmann και Balthazar Woll

Η Ευρώπη είναι η πατρίδα της Λευκής Άριας Φυλής και η ιστορία της Ευρώπης είναι στολισμένη με αμέτρητα παραδείγματα πολεμιστών, ηρώων και  μαρτύρων που έδωσαν το αίμα τους και τη ζωή τους για την υπεράσπισή τής από τους εισβολείς της βάρβαρης ανατολής και της εκφυλισμένης δύσης. Είναι καθήκον μας η αναψηλάφηση της ιστορίας με σκοπό την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας ώστε να γίνουν γνωστά τα κατορθώματα και τα ανδραγαθήματα αλλά και οι θυσίες όλων αυτών των υπέροχων ανθρώπων. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με τον μυθικό αρματιστή των Ες Ες και διοικητή των αρμάτων τίγρης (Tiger) και πάνθηρας (Panzer), τον ουλαμαγό Μίχαελ  Βίτμαν (Michael Wittmann) και τον φοβερό πυροβολητή του και επιστήθιο φίλο του, Μπαλταζάρ Βόλ (Balthasar 'Bobby' Woll).

Ο Βίτμαν γεννιέται στο τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, σε μια περίοδο που έχει επηρεάσει βαθιά τη γερμανική κοινωνία της εποχής. Προέρχεται από μια οικογένεια Βαυαρών καθολικών αγροτών.Μετά το πέρας της βασικής εκπαίδευσης στο σχολείο, αρχίζει να εργάζεται στα κτήματα της οικογένειας του. Είναι ένας νέος σε διαρκή επαφή με την φύση, υγιής και πάντα πρόθυμος και εργατικός με τις χειρωνακτικές εργασίες. Αποτελεί δίχως άλλο ένα πρότυπο της Φυλής καθότι με την υγιή ομοιόσταση του οργανισμού του και την ψυχική του ισορροπία αντιπροσωπεύει το αρχέτυπο του ανθρώπου μέσα στον εθνικοσοσιαλιστικό κόσμο.

Με τη βοήθεια του πατέρα του σύντομα αποκτάει εξειδίκευση στα αγροτικά μηχανήματα τα οποία χρησιμοποιεί και γίνεται σωστός χειριστής αυτών κάτι που θα τον βοηθήσει σημαντικά στην μετέπειτα καριέρα του ως αρματιστή. Με την άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού αποφασίζει να δοθεί στην πατρίδα και μπαίνει εθελοντικά στην υπηρεσία εργασίας του ράιχ (RAD).Κατά την παραμονή του εκεί διακρίνεται για την εργατικότητά του, την πειθαρχία του, το ομαδικό του πνεύμα καθώς και τις ηγετικές του ικανότητες.

Το 1934 είναι η χρονιά κατά την οποία κατατάσσεται στο γερμανικό στρατό ο οποίος έχει πλέον υποστεί αναμόρφωση. Εδώ έρχεται σε επαφή για πρώτη φορά με ένα ελαφρύ άρμα μάχης πρώτης γενιάς (κωδικός Pzkpfw I) με το οποίο αρχίζει να εξοικειώνεται άμεσα λόγω της εμπειρίας του από τη χρήση βαρέων αγροτικών μηχανημάτων. Επίσης δεν άργησε να εγκλιματιστεί στον στρατιωτικό τρόπο ζωής λόγω της πρότερης εμπειρίας του την υπηρεσία εργασίας. Ο στρατιωτικός πλέον, Βίτμαν, εκστασιάζεται με αυτά τα βαρέα άρματα μάχης. Η εμπειρία του στα  οχήματα τα οποία χρησιμοποιούσε όταν εργαζόταν στα αγροκτήματα αποτελεί εφόδιο στην αντίληψη της λειτουργίας του άρματος σε μια εποχή που όλα τα χειριστήρια ήταν αναλογικά, βαριά και δύσχρηστα.Αποκτά μια πρωτόγνωρη ευαισθησία και το μηχάνημα γίνεται προέκταση του εαυτού του και αυτό θα τον κάνει άσσο των αρμάτων κατά την διάρκεια του πολέμου. Το συμβόλαιό του με τον γερμανικό στρατό είναι διετές και λήγει το 1937. Ο Μίχαελ Βίτμαν ένας εκπαιδευμένος στρατιωτικός και  γνήσιος εθνικοσοσιαλιστής δίνει εξετάσεις και εισάγεται στα Αλγκεμάινε ες ες (Algemeine SS) όπου τοποθετείται στην πρώτη μεραρχία Αδόλφος Χίτλερ (LSSAH) και γίνεται μέλος του κόμματος.

 

Η πρώτη του αποστολή είναι κατά την διάρκεια της προσάρτησης τη Αυστρίας με σκοπό την δημιουργία της μεγάλης Γερμανίας (Anschluss) ως οδηγός ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Σύντομα γίνεται εκπαιδευτής και ξεκινάει την πορεία του ως στρατιωτικός των ες Ες. Το 1940 γίνεται για πρώτη φορά διοικητής σε ταχυκίνητη μονάδα αρμάτων. Συμμετέχει στην επιχείρηση των Βαλκανίων υπό τις διαταγές του Sepp Dietrich και επιχειρεί και στην Ελλάδα. Το 1941 μεταφέρθηκε στο ανατολικό μέτωπο. Στην πρώτη του εμπλοκή με τα άρματα του κόκκινου στρατού των μπολσεβίκων της στέπας ο Βίτμαν αντιμετωπίζει 18 άρματα Τ34 και εξουδετερώνει τα 6. Είναι η αρχή μιας απέραντης λίστας που θα δούμε στην συνέχεια. Για την ενέργεια του αυτή θα βραβευτεί με τον σιδηρού σταυρό δευτέρας τάξεως. Μέχρι το τέλος του 1941 ο αριθμός ανεβαίνει πάνω από τα 25 κατεστραμμένα άρματα και ο Βιτμαν προάγεται σε αξιωματικό.

Το 1942 ως ανθυπολοχαγός (untersturmführer) αναλαμβάνει την διοίκηση σε άρμα τύπου Tiger 1. Ως διοικητής της 4^ης διμοιρίας στο ανατολικό μέτωπο λαμβάνει μέρος στην μεγαλύτερη μάχη αρμάτων στην ιστορία, την μάχη του Κούρσκ όπου και είναι ο επικεφαλής του αριστερού τμήματος του σχηματισμού της leibstandarte η οποία είχε αρχίσει να μετασχηματίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά σε μεραρχία panzergranedier με κυρίαρχες προσωπικότητες τον Κούρτ Μάγιερ και τον Γιόχεν Πάιπερ. Σε μια μάχη στην οποία τα ρωσικά άρματα είναι τριπλάσια σε αριθμό από τα γερμανικά ο Βίτμαν βγαίνει με 0 απώλειες. Σε 5 μέρες καταστρέφει περισσότερα από 30 άρματα του εχθρού.

Σε ηλικία 29 ετών είναι ο πιο επιτυχημένος αρματιστής των ες ες. Το 1943 επιστρέφει στο ανατολικό μέτωπο για να ανακόψει την επέλαση των μπολσεβίκων. Το 1944 ο αριθμός των κατεστραμμένων εχθρικών αρμάτων ανέρχεται σε άνω των 100. Θα παραλάβει τον σιδηρού σταυρό πρώτης τάξεως από τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ και προάγεται σε υπολοχαγό (obersturmführer). Στο πεδίο της μάχης είναι ατρόμητος και το προσωνύμιο του είναι ο μαύρος βαρόνος (schwarzer baron). Οι τεχνικές του δημιούργησαν μια ολόκληρη σχολή τακτικής στην μάχη και διδάσκονται ακόμη και σήμερα στις σχολές πολέμου και στα σχολεία των τεθωρακισμένων.

 

Στην συνέχεια μετά τον γάμο του μεταφέρεται στο δυτικό μέτωπο. Τα εδάφη της Γαλλίας όπου λαμβάνουν μέρος οι μάχες είναι εντελώς διαφορετικά από ότι είχε συνηθίσει. Δεν υπάρχουν πια οι απέραντες πεδιάδες της στέπας με τα φυσικά κωλύματα, το δριμύ ψύχος, την έλλειψη καυσίμων, νερού και τροφής. Πλέον πρέπει να επιχειρήσει σε συνθήκες πιο τεχνικές καθότι εδώ υπάρχουν δάση και βουνά ενώ οι μάχες μεταφέρονται μέσα στα ερείπια των πόλεων και στους λόφους γύρω από αυτές. Τον Ιούνιο του 1944 ο Βίτμαν με τα άρματα του βρίσκεται καθοδόν για την Νορμανδία. Για πρώτη φορά έρχεται αντιμέτωπος με βομβαρδιστικά αεροπλάνα τα οποία εξουδετερώνουν αρκετά από τα άρματα των Γερμανών.

Στις 13 Ιουνίου o Βίτμαν θα γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας. Από το προηγούμενο βράδυ έχει τοποθετήσει την μονάδα του σε κάλυψη μέσα στα χαλάσματα και στα περίχωρα της πόλης villers-bocage που βρίσκεται στην καρδιά της Νορμανδίας στην βόρειο Γαλλία. Νωρίς το πρωί μια Βρετανική μονάδα με άρματα και τεθωρακισμένα,καθώς και άλλα οχήματα πλησιάζει την θέση τους. Έχοντας μελετήσει τους στόχους είναι έτοιμος να ορμήσει εναντίον τους χωρίς χάσιμο χρόνου. Με ακαριαία επίθεση τα άρματα της ομάδας του Βίτμαν βγαίνουν από τις θέσεις τους και επιτίθενται με χειρουργική ακρίβεια στους στόχους καταστρέφοντας σε 15 λεπτά 13 άρματα μάχης, 2 αντιαρματικά και 15 μεταγωγικά των Εγγλέζων. 8 από τα άρματα των Άγγλων και 5 ή 6 οχήματα καταστρέφονται από το άρμα του ίδιου του Βίτμαν με τον πυροβολητή Μπαλτάζαρ Βόλ να ρίχνει ακατάπαυστα με το πυρωμένο κανόνι του Tiger που φέρει τον αριθμό 205 στον πύργο, κλειδώνοντας τους στόχους σε σειρά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι εκείνη την στιγμή οι Γερμανοί μπήκαν σε κατάσταση πολεμιστών Μπερσέρκερ. Στη Νορδική μυθολογία και ιστοριογραφία ο Μπερσέρκερ ήτο ο πολεμιστής που μαχόταν σε κατάσταση ανεξέλεγκτου θυμού και οργής με την αγριότητα ενός λύκου και την δύναμη μιας αρκούδας. Για την επιτυχία του αυτή του απονεμήθηκαν τα σπαθιά με φύλλα δρυός και προάγεται σε λοχαγό από τον ίδιο τον Sepp Dietrich.

 

 Η φήμη του πλέον είχε διαδοθεί σε όλη την Γερμανία μέσω της υπηρεσίας προπαγάνδας και ο Βίτμαν ήτο πλέον ένας εθνικός ήρωας. Του προσφέρθηκε η θέση του ανωτάτου εκπαιδευτή των Panzer στην σχολή τεθωρακισμένων αλλά αρνήθηκε. Δεν μπορούσε να αφήσει το πεδίο της μάχης. Παρά το γεγονός ότι πλέον ήτο αναγνωρισμένος τόσο στο στρατό όσο και στην κοινωνία δεν ήταν ένας αξιωματικός καριέρας αλλά ένας πραγματικός μαχητής σφυρηλατημένος στο πεδίο της μάχης. Δεν ήταν ένας βαθμοφόρος με καθαρή και σιδερωμένη στολή αλλά ένας πολεμιστής που μύριζε μπαρούτι και αίμα. Στις 10 Ιουλίου επιστρέφει στην Νορμανδία επικεφαλής του 101^ου τάγματος βαρέων αρμάτων καβάλα στο νέο Tiger τελευταίας γενιάς με τον αριθμό 007 στον πύργο του.

Οι Αμερικάνοι και οι Εγγλέζοι έχουν δυναμώσει το προγεφύρωμα και οι μάχες πλέον είναι ανελέητες με τον πόλεμο να έχει πάρει την τελική του πορεία. Οι απεσταλμένοι των περιούσιων εξαπολύουν το δηλητήριο τους στο υπογάστριο της κεντρικής Ευρώπης. Οι αιώνιοι εχθροί της ανθρωπότητος έχουν στρατολογήσει Αμερικανούς, Εγγλέζους και μπολσεβίκους.Αυτοί οι τρείς αντιπροσωπεύουν και τότε και πάντα τον στρατό των «εκλεκτών».

Ο Βίτμαν κινείται βορειοδυτικά για να συναντήσει τις δυνάμεις των συμμάχων που προελαύνουν. Κινείται με ταχύτητα και αποφασιστικότητα για να συναντήσει το πεπρωμένο. Νίκη ή θάνατος. Ένας υπέροχος πολεμιστής, υπόδειγμα ανδρός. Υπόδειγμα Ευρωπαίου μαχητή. Ένας Ιππότης καβάλα στο σιδερένιο του άλογο. Οπως πάντα αποφασισμένος και βλοσυρός. Στο κανόνι του Tiger αυτή τη φορά δεν βρίσκεται ο Μπαλτάζαρ Βολ που έγινε και κουμπάρος του στον γάμο. Ο Βολ αναρρώνει από τραύμα στον κρόταφο και βρίσκεται στα μετόπισθεν. Στον δρόμο προς την πόλη Καν (Kaen) διασταυρώνεται με τις δυνάμεις των Καναδών της 4^ης μεραρχίας με άρματα μάχης τύπου Sherman. O Wittman τα ισοπεδώνει με τους πύργους των αρμάτων των Καναδών να τινάζονται από τα διατρητικά πυρά των Tiger.Δεν μένει όρθιο τίποτα στο πέρασμα του. Κονιορτοποιεί τους εχθρούς του με την τεχνική της προσκόπευσης που έχει τελειοποιήσει με τα χρόνια των μαχών. Το Tiger τρέχει με τη μέγιστη ταχύτητα κινούμενο μέσα στον χωροχρόνο πάνω στον δρόμο της ειμαρμένης .Ο αριθμός των κατεστραμμένων εχθρικών αρμάτων μάχης ανεβαίνει στα 142 ενώ ο αριθμός των συνολικών οχημάτων που εξουδετέρωσε υπερβαίνει τα 300.

Η ομάδα του Wittmann έχει αφήσει τους στενούς δρόμους των χωριών της Νορμανδίας και μπήκε στον αυτοκινητόδρομο Ν158 με κατεύθυνση προς τα δυτικά. Είναι επικεφαλής 7 αρμάτων Tiger. Εκεί πέφτει σε ενέδρα. Έρχεται αντιμέτωπος με την 1^η επιλαρχία yeomanry, την Β επιλαρχία του 144^ου  βασιλικού συντάγματος,την επιλαρχία Α sherbrooke των Άγγλων. Ένα εχθρικό βλήμα περνάει την θωράκιση του Tiger και προξενεί ανάφλεξη των πυρομαχικών μέσα στην καμπίνα του άρματος. Ο Βίτμαν και το πλήρωμα σκοτώνονται στη μάχη. Για πολλά χρόνια 2 Βρετανοί πυροβολητές φιλονικούσαν για το ποιος κατάφερε την τελειωτική βολή. Τόσο σημαντικός και διάσημος ήταν ο Μίχαελ Βίτμαν που είχε γίνει ο θρύλος των αρμάτων. Τα σώματα των Γερμανών ετάφησαν σε προσωρινό μνήμα από τους ντόπιους Γάλλους και μόλις την δεκαετία του 1980 αναγνωρίστηκαν τα οστά του Wittmann από μια προσθετική επέμβαση που είχε κάνει στο σαγόνι λόγο ενός τραυματισμού στην Ρωσία.

Πλέον δεν είχε μείνει τίποτε που να μην είχε επιτύχει στο μονοπάτι της ζωής του. Ο Michael Wittmann, αυτό το λαμπρό παράδειγμα εθνικοσοσιαλιστού εξετέλεσε στο έπακρο την αποστολή που η φύση του όρισε. Η περίπτωση του επιβεβαιώνει επιστημονικά τον φυλετικό νόμο. Όταν ο άνθρωπος που έχει τα κατάλληλα φυλετικά χαρακτηριστικά γραμμένα στον γενετικό του κώδικα βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον για να τα αναπτύξει και να τα καλλιεργήσει τότε το αποτέλεσμα θα είναι ανυπέρβλητο.

Ο Μπαλτάζαρ Βολ γεννημένος το 1922 έκανε το επάγγελμα του ηλεκτρολόγου μέχρι και το 1941 όπου εν μέσω του πολέμου κατατάσσεται εθελοντικά στα ένοπλα ες ες (waffen ss) και γίνεται ο πυροβολητής του πληρώματος του Βίτμαν. Τα άρματα εκείνης της εποχής δεν είχαν ηλεκτρονικά βοηθήματα και αυτόματα σκοπευτικά. Αυτό σημαίνει ότι το πλήρωμα έπρεπε να λειτουργεί με απόλυτη αρμονία και ταχύτητα ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Ο οδηγός του άρματος, ο πυροβολητής, ο γεμιστής και ο διοικητής έπρεπε να επικοινωνούν αυτόματα μεταξύ τους.

Ο Βολ ξεκίνησε την καριέρα του στην 3^η μεραρχία τεθωρακισμένων των Βαφεν Ες Ες με την ονομασία tottenkopf. Αργότερα βρέθηκε στο πλευρό του Wittmann ως πυροβολητής και εκεί ανέδειξε τις φοβερές του δυνατότητες. Μπορούσε να πυροβολεί τον στόχο με το άρμα εν κινήσει με απόλυτη επιτυχία. Κατάφερνε πολλαπλά χτυπήματα σε κινούμενους στόχους σε μεγάλο βεληνεκές.Είχε καταστρέψει 81 εχθρικά άρματα και πάνω από 100 οχήματα συνολικά. Του είχε απονεμηθεί ο σταυρός των ιπποτών (ritterkreuz) και είναι ο μόνος υπαξιωματικός που τιμήθηκε με αυτό το αριστείο.Συνελήφθη από τους Αμερικανούς στο κάστρο Holte στην ανατολική Βεστφαλία κοντά στο Όσναμπρουκ όπου ανάρρωνε ως τραυματίας και επιβίωσε του πολέμου.

 

Θα επιστρέψουμε είναι καθήκον

Θα επιστρέψουμε είναι υπόσχεση

Αίμα και τιμή

Κουτιώλας Ζ.Γιώργος

Βιβλιογραφία:

Michael Wittmann συγγραφέας Massimiliano Afiero εκδόσεις Cristini

Michael Wittmann συγγραφέας Patrick Agte αυτοέκδοση

Die Ritterkreuzträger 1939–1945 συγγραφέας Veit Scherzer εκδόσεις Hauptband