Εθνικός κοινοτισμός και τοπική αυτοδιοίκηση

 

Όταν ξεκινήσαμε την σειρά αυτών των άρθρων είχαμε σκοπό να αγγίξουμε σημεία τα οποία ο «εθνικισμός» και οι αρλουμπολόγοι δημαγωγοί του αγνοούν. Ένα από αυτά είναι η σημερινή κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση της ελληνικής επικράτειας. Όταν ακούσει κανείς τις λέξεις «τοπική αυτοδιοίκηση» αμέσως το μυαλό του πάει στον εκάστοτε γραικύλο βλαχοδήμαρχο, την παρέα του που είναι δημοτικοί σύμβουλοι και τον γαμπρό του με το κατάστημα οικοδομικών υλικών που ανέλαβε με απευθείας ανάθεση τον «εξωραϊσμό της πλατείας» για να τα φάνε όλοι μαζί. Να φάνε από τα ευρωπαϊκά κονδύλια που έρχονται γι’ αυτόν τον σκοπό και μόνο, αλλά που προστίθενται στο ήδη δυσθεώρητο χρέος που οι ίδιοι δήμιοι μας έχουν περάσει ως θηλιά στο λαιμό μας.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Ο ελληνισμός ήτο πάντα μια ενιαία οντότητα εις ολόκληρη εκείνη την περιοχή που ονομάστηκε Ελλάς μέσα στο πέρασμα των χιλιετιών. Στην αλεξανδρινή εποχή όλος ο τότε γνωστός κόσμος ήτο Ελλάς ενώ μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης η Ελλάς έπαψε να υφίσταται ως κρατική οντότητα. Ο ελληνισμός όμως υπήρχε πάντα. Η ελληνική φυλή είναι μια πραγματικότητα, την οποία η φύση επέλεξε και κατέστησε πρωτεύουσα του πλανήτη. Η φύση, η υπέρτατη δύναμη, η συμπαντική νομοτέλεια που διέπει το Παν. Κανένας επίπλαστος θεός σαν τον Ιεχωβά δεν μας κατέστησε λαό περιούσιο. Ό,τι έχουμε πετύχει το έχουμε πετύχει με το πνεύμα και με το ξίφος.

Ο ελληνισμός είναι μια ολότητα με κοινή φυλετική καταγωγή και τόπο εμφάνισης να είναι η λεκάνη της Μεσογείου, η οποία πριν από τους κατακλυσμούς ήτο μια ήπειρος που την περιέβαλλαν κάποιες λίμνες. Αιολείς, Δωριείς, Ίωνες, Αχαιοί, τα ελληνικά φύλα στο διάβα του χρόνου μαζί με τους υπόλοιπους, όπως Δαναούς, Καδμείους, Παίονες, Αιτωλούς δημιούργησαν τον σημερινό πολιτισμό, όπως υπάρχει δομημένος σε κάθε γεωγραφικό μήκος και πλάτος. Ως λαός της θάλασσας οι Πελασγοί ταξίδεψαν σε όλον τον πλανήτη ενώ με τις εκστρατείες του Διονύσου και των Αργοναυτών ο ελληνισμός άφησε τα σημάδια του παντού. Η παρουσία των ελληνικών συμβόλων παντού το καταμαρτυρά. Η παρουσία των Ελλήνων και στα πιο απομακρυσμένα σημεία της υφηλίου τεκμαίρεται από τα ελληνικά σύμβολα όπως το γαμμάδιο, ο ισοσκελής σταυρός, ο μαίανδρος που συναντούμε στα πιο απίθανα σημεία.

Ο ελληνισμός στο σύνολό του πάντα διατηρούσε την κατά τόπους αυτοτέλειά του τόσο διοικητικά όσο και πολιτισμικά, ενώ οι εσωτερικές έριδες πάντα δημιουργούσαν προστριβές που έφταναν στην πολεμική σύρραξη. Ο τρωικός πόλεμος όπως και ο πελοποννησιακός πόλεμος είναι τρανταχτά παραδείγματα εσωτερικού εμφυλίου πολέμου.

Η υπέρμετρη προσήλωση στα συμφέροντα του τόπου καταγωγής σήμερα λέγεται και τοπικισμός. Από την εποχή των πόλεων – κρατών βλέπουμε την αυτοτελή συγκρότηση των Ελλήνων σε αυτόνομες ελληνικές πολιτείες μέσα στην ελληνική επικράτεια. Η δημοκρατία των Αθηνών, η στρατοκρατία της Σπάρτης, η βασιλεία της Μακεδονίας. Κάθε περιοχή με διαφορετικό πολιτικό και διοικητικό σύστημα, με παραλλαγές στο αλφάβητο και τον προφορικό λόγο. Με την δική του κοσμοθέαση και ιδιαιτερότητες. Από την Κύπρο στην Πέλλα, από τις Συρακούσες στην Μίλητο. Ο τοπικισμός οφείλει να είναι τμήμα του εθνικού κοινωνισμού και όχι μια παρηκμασμένη ιδεοληψία στα χέρια των χωρικών, των μαρξιστών και των φιλελευθέρων. Οφείλει να είναι ένας συνδετικός κρίκος και όχι ένα διασπαστικό στοιχείο που δημιουργεί έριδες.

Ανατρέχοντας σε οποιοδήποτε λεξικό όπως του Σταματάκου ή των Liddell – Scott βλέπουμε ότι ξένος ή ξείνος είναι ο φίλος, ο φιλοξενούμενος. Υπήρχε τότε ο θεσμός της Ξενίας που αναγνώριζε τα δικαιώματα για τους φιλοξενούμενους εξ ου και Ξένιος Ζευς ως προστάτης του ξενιζομένου. Η προσφώνηση «ώ ξένε» εγένετο από έναν Έλληνα προς έναν άλλον  Έλληνα και σήμαινε «ώ φίλε». Ξένος ήταν ο Μακεδόνας στην Αθήνα και ο Θηβαίος στην Σπάρτη. Οι μη Έλληνες δεν ήταν ξένοι αλλά βάρβαροι, διότι ίσχυε τότε το «πας μη Έλλην βάρβαρος». Ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει όσο υπάρχει η ελληνική Άρια ομοεθνία. Και ποιος δεν ξέρει πλέον τον επικήδειο του Σιμωνίδη για τους πεσόντες Σπαρτιάτες των Θερμοπυλών; «Ώ ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣ…». Το «ώ ξειν» είναι «ώ ξένε», δηλαδή «ώ φίλε». Άλλωστε δεν θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε υποσαχάριος ή υπανάπτυκτος ανατολίτης να διαβάσει ελληνικά. Η επιγραφή απευθύνεται μόνο σε Έλληνες. Οι υπόλοιποι ήταν βάρβαροι. Και ακόμη δεν είχε επικρατήσει ο αντιρατσισμός ώστε να τους δώσουν ελληνική ιθαγένεια και να τους βάλουν σε ελληνικά σχολεία, όπως κάνει η σημερινή δημοκρατία.

Όχι απλά δεν ήταν Έλληνες, όχι απλά ήταν βάρβαροι, αλλά και απαγορευόταν να βρίσκονται εντός της πόλης – κράτους χωρίς την άδεια των αρχών. Για τους Έλληνες υπήρχε ο θεσμός της φιλοξενίας, όπως είπαμε, όπου ο πρόξενος αναλάμβανε να προσφέρει τροφή και στέγη στο προξενείο για τους Έλληνες που ήρθαν από μακριά. Αυτοί έπρεπε να έχουν τα απαραίτητα έγγραφα, να κάνουν όποιες δουλειές είχαν εντός της πόλεως και να φύγουν σύντομα. Μετά το πέρας των εργασιών τους δεν μπορούσαν να μείνουν άλλο, ειδάλλως υπήρχε ο θεσμός της ξενηλασίας με τον οποίο η αστυνομία της πόλεως τούς έδιωχνε με την βία. Όποιος μετακόμιζε από μια πόλη σε μιαν άλλη λεγόταν μέτοικος και πλήρωνε φόρο που ονομάζονταν μετοίκιον. Ο Αριστοτέλης με καταγωγή από τα Στάγειρα της Χαλκιδικής και ο Διογένης ο κυνικός από την Σινώπη της Ιωνίας πλήρωναν στο κράτος των Αθηνών μετοίκιο. Για τους Έλληνες λοιπόν υπήρχε η φιλοξενία, η ξενηλασία και ο μετοικισμός. Για τους βάρβαρους δεν ίσχυε κανένας από αυτούς τους πολιτειακούς νόμους. Σε έκτακτες περιπτώσεις υπήρχε η Κρυπτεία, η οποία φρόντιζε την εξολόθρευση των ξένων στοιχείων στο εσωτερικό της πόλης. Οι βάρβαροι δεν υπήρχαν τότε στην ελληνική επικράτεια και όσοι υπήρχαν λάμβαναν την μεταχείριση που είχε ορίσει και ο Αριστοτέλης. Ήταν πιο ασήμαντοι και από τους είλωτες.

Η ελληνική υπεροχή είχε κάνει σαφές ότι η ομιλία και το παρουσιαστικό των βαρβάρων καθιστούσε τους Έλληνες ανώτερους. Βαρβαρίζω θα πει μιλώ και συμπεριφέρομαι σαν βάρβαρος. Οι Έλληνες συμπεριφέρονταν στους βάρβαρους ως φυτά και ως ζώα. Τους περιφρονούσαν και η λέξη βάρβαρος ήταν υποτιμητική. Η λέξη βάρβαρος απαντά ήδη στα «Αργοναυτικά», τα οποία χρονολογούνται γύρω στο 11.800π.χ. στους στίχους 47-103 όπου αναφέρονται «άξενα φύλα ανθρώπων» καθώς και «βάρβαρα φύλα». Δεν υπάρχει δύση και ανατολή. Εμείς είμαστε και η Δύση και η Ανατολή. Όχι η παρηκμασμένη πολυπολιτισμική δύση των τραπεζικών συστημάτων. Η αναγεννησιακή δύση με τους ποιητές, τους γλύπτες, τους ζωγράφους, τους μουσικούς της λευκής Ευρώπης. Όχι η υπανάπτυκτη ανατολή των μισανθρώπων με τις σκοτεινές θρησκείες, τον μισογυνισμό και την βαρβαρότητα. Η ανατολή του φωτός που ο ελληνισμός έδωσε στα πέρατα της ανθρωπότητας με τα μαθηματικά, την άλγεβρα, την γεωμετρία, την φιλοσοφία, την ποίηση, τις γεωργικές καλλιέργειες.

Το σημερινό κρατίδιο – προτεκτοράτο που ονομάζεται Ελληνική Δημοκρατία δεν αντιπροσωπεύει εκείνον τον ελληνισμό. Το σημερινό κρατίδιο είναι ακρωτηριασμένο εδαφικώς, ευνουχισμένο πολιτισμικώς και εν γένει παρηκμασμένο. Όλες του οι πολιτικές διαλύουν τον ελληνισμό ενώ επιτρέπουν σε κάθε λογής βάρβαρο να εισβάλει, να εγκατασταθεί και να ριζώσει. Δισεκατομμύρια ευρώ δαπανώνται για την εξασφάλιση της επιβίωσης των βαρβάρων εισβολέων ενώ την ίδια στιγμή οι γηγενείς Έλληνες φτωχοποιούνται από την δυσβάσταχτη φορολογία και την ανεργία. Οι συνθήκες είναι κατάλληλες για όλους τους ανατολίτες και Αφρικανούς ώστε να έρθουν και να ζήσουν μέσα στο ελληνικό κράτος ενώ την ίδια στιγμή αυτό το κράτος παρακινεί σε μετανάστευση τους γηγενείς αυτόχθονες Έλληνες. Το κράτος των γραικύλων και των προδοτών το οποίο διοικούν μη Έλληνες. Διότι σίγουρα δεν μπορεί να είναι Έλληνες στο αίμα και στην συνείδηση όλοι αυτοί που καταστρέφουν τον ελληνισμό. Δεν είναι Έλληνες κατά Ισοκράτην διότι δεν υπάρχει το όμαιμον και το ομότροπον. Ακόμα και αν κάποιος είναι Έλληνας στο γένος αλλά δεν φρονεί ελληνικά, δεν είναι ελληνόψυχος αλλά ανθέλλην. Από την άλλη αν κάποιος αλλόφυλος φρονεί ελληνικά δεν μπορεί να είναι Έλλην στο γένος διότι δεν έχει ελληνικό αίμα. Σίγουρα όμως είναι φιλέλληνας και σε ορισμένες περιπτώσεις της ιστορίας ο φιλελληνισμός απεδείχθη ωφέλιμος σε σχέση με τον μισελληνισμό των ελληνόφωνων γραικύλων.

Η σημερινή κατάντια της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι το φυσικό αποτέλεσμα της πολιτικής των γραικύλων και των ανθελλήνων που οι ξένες δυνάμεις έχουν διορίσει ως κοτζαμπάσηδες της ελληνικής επικράτειας στο κρατίδιο – προτεκτοράτο της 3^ης Ελληνικής Δημοκρατίας. Ένα εξάμβλωμα που δημιουργήθηκε μετά την επανάσταση του 1821. Η εικόνα της τοπικής αυτοδιοίκησης σήμερα διαμορφώνεται μετά τις τρεις τελευταίες μεταρρυθμίσεις οι οποίες έγιναν τα τελευταία 25 χρόνια με το σχέδιο Καποδίστριας, στην συνέχεια με το σχέδιο Καλλικράτης και τέλος με την τροπολογία του σχεδίου Κλεισθένης που ισχύει σήμερα. Το ανθελληνικό κράτος χρησιμοποιεί τα ονόματα επιφανών Ελλήνων οι οποίοι έδωσαν πνοή στην ελληνική επικράτεια της εποχής τους χαρίζοντας στον ελληνισμό την περιουσία τους και την ίδια τους την ζωή.

Το 1997 με το σχέδιο «Καποδίστριας» έχουμε την αρχή της πτώσης και της παρακμής της ελληνικής επικράτειας. Διαβάλλοντας το όνομα του εθνικού κυβερνήτη ο οποίος έδωσε την ζωή του και την περιουσία του για την ευμάρεια της ελληνικής επικράτειας, δημιουργούν ένα νομοσχέδιο με το οποίο καταργούν την αυτοδιοίκηση των τοπικών κοινωνιών καταργώντας τις δημοτικές κοινότητες και συνενώνοντάς τες με τοπικούς δήμους. Είναι ντροπή το νομοσχέδιο να φέρει το όνομα του Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Καποδίστριας συνέλαβε και υλοποίησε το σχέδιο της εσωτερικής διακυβέρνησης του κράτους της Ελβετίας, χωρίζοντας την επικράτειά της σε 19 καντόνια. Το κάθε ένα ανεξάρτητο και αυτοτελές ώστε να διατηρεί τον τοπικό του χαρακτήρα και να αναλαμβάνει διοικητικό χαρακτήρα που προστατεύει την τοπική κοινωνία και τους γηγενείς. Το σύστημα αυτό έχουν αντιγράψει με παραλλαγές όλες οι διοικητικές περιφέρειες των Άλπεων σήμερα ανεξαρτήτως κράτους. Σήμερα ολόκληρες πολιτείες στην αλπική Ευρώπη δεσπόζουν σε υψόμετρα άνω των 1.500 μέτρων. Πόλεις με νοσοκομεία, με πυροσβεστικούς σταθμούς, με κτήρια της πολιτικής προστασίας, με ελικοδρόμια, με αεροδρόμια. Όταν ο Καποδίστριας είναι ο εμπνευστής της Άριας λευκής αλπικής ευρωπαϊκής τοπικής αυτοδιοίκησης, πώς τολμούν οι γραικύλοι να σπιλώνουν το όνομά του χρησιμοποιώντας το για να βαφτίσουν ένα νομοσχέδιο που κάνει ακριβώς το αντίθετο; Το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ διέλυσε κάθε ελπίδα αναβίωσης των αποκεντρωμένων κοινωνιών της Ελλάδος μεταμορφώνοντας τα παραδοσιακά ελληνικά χωριά από την οροσειρά της Πίνδου μέχρι τα ακριτικά νησιά. Από την Σαμαρίνα Γρεβενών στην  Όλυμπο της Καρπάθου. Όλα μετατράπηκαν σε χωριά φαντάσματα. Υπηρεσίες και δομές όπως δημαρχεία, στρατόπεδα, δασαρχεία κλείνουν για πάντα. Υποδομές όπως δρόμοι και υδραγωγεία εγκαταλείπονται. Την αποψίλωση του πληθυσμού με τις σφαγές και το παιδομάζωμα που έκαναν οι κομμουνιστές, ολοκλήρωσαν οι πολιτικάντηδες με το νομοσχέδιο της ντροπής το οποίο έσβησε από τον χάρτη τα παραδοσιακά χωριά και έβαλε την ταφόπλακα σε κάθε προσπάθεια αναδιοργάνωσής των. Ως Έλληνες πιστεύουμε πάντα στον εθνικό κοινοτισμό, στην ελευθερία και στην αυτοτελή διαβίωση του πληθυσμού σύμφωνα με τα γεωγραφικά, λαογραφικά και φυλετικά στοιχεία κατά τόπους μέσα στον ελληνισμό.

 

 

Cortina d’ Ampezzo (Κορτίνα), μια ολόκληρη Πολιτεία σε υψόμετρο 1.200 μέτρων πλήρως αυτόνομη με δομές και υποδομές όπως νοσοκομείο, σχολεία, υπερσύγχρονους αυτοκινητοδρόμους στην καρδιά των βενετικών Άλπεων στους Δολομίτες με πληθυσμό 5.800 κατοίκων οι οποίοι τριπλασιάζονται κατά τους χειμερινούς μήνες καθώς αποτελεί τουριστικό θέρετρο. Η λευκή Άρια αλπική Ευρώπη σε όλο της το μεγαλείο.

 

Σαμαρίνα Γρεβενών, η άλλοτε περήφανη και διοικητικά αυτόνομη πόλη της Πίνδου με χιλιάδες κατοίκους από την οποία ξεκίνησε η εμπροσθοφυλακή των Μακεδόνων πολεμιστών της εξόδου του Μεσολογγίου με αρχηγό τον Μίχο Φλώρο. Η περιοχή κατοικείται από το 8.000π.χ. σύμφωνα με την αρχαιολογική σκαπάνη. Σε υψόμετρο 1.400 μέτρων σήμερα έχει 300 μόνιμους κατοίκους, χωρίς καμμία απολύτως υπηρεσία σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων και διοικητικά υπάγεται στον υπερδήμο Γρεβενών. Συνδέεται με την πόλη των Γρεβενών μέσω ενός επικίνδυνου απαρχαιωμένου δασικού δρόμου ο οποίος τον χειμώνα γίνεται απροσπέλαστος με τις χιονοπτώσεις. Υπεύθυνοι για την κατάντια είναι οι γραικύλοι εξουσιαστές του ψευδοκράτους των Αθηνών με τα κατά τόπους φερέφωνά τους και οι ανθέλληνες κομουνιστές εκδοροσφαγείς της ελληνικής περιφέρειας. Όλοι αυτοί οι υπεύθυνοι θα συναντήσουν αργά ή γρήγορα την Θεά Αδράστεια, η οποία δεν συγχωρεί.

Η συνέχεια του νομοσχεδίου «Καποδίστριας» είναι το νομοσχέδιο «Καλλικράτης», το οποίο εισήχθη από τον υπουργό εσωτερικών κ. Ραγκούση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου. Με τον Καλλικράτη επιβάλλεται η συνένωση περισσότερων δήμων της περιφέρειας, μειώνοντας τον αριθμό τους από 910 σε 325. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία δημοτικών διαμερισμάτων τύπου «φρανκενστάιν». Πληθυσμοί οι οποίοι έχουν διαφορετικές παραδόσεις και αντιλήψεις καθώς και διαφορετικές κοινωνικές ανάγκες σε υποδομές και υπηρεσίες αναγκάστηκαν καταπιεστικά να ενταφιαστούν κάτω από κοινή διοίκηση. Μια διοίκηση που ουσιαστικά είναι μια νέου τύπου φεουδαρχία με συγκέντρωση όλων των εξουσιών στα φερέφωνα της κομματοκρατίας και στα κομματόσκυλα της εκάστοτε περιοχής. Αυτοί μαζί με την παρέα τους έγιναν οι νέοι κοτζαμπάσηδες του ελληνικού έθνους. Και πάλι οι γραικύλοι εκμαυλιστές της ελληνικής ιστορίας έδωσαν σε αυτό το αντεθνικό νομοσχέδιο το όνομα του Καλλικράτη, του ενός από τους δύο αρχιτέκτονες του Παρθενώνα. Τι κοινό μπορεί να έχει ο Έλλην αρχιτέκτων που οικοδόμησε στην Ακρόπολη των Αθηνών τον ναό προς τιμήν της θεάς Αθηνάς με ένα νομοσχέδιο που συντελεί στην αποσύνθεση των τοπικών κοινωνιών και γκρεμίζει την ελληνική περιφέρεια, μόνο ένας σαπισμένος εγκέφαλος μπορεί να μας πει.

Το αποτελείωμα ήρθε με την νέα λαίλαπα στην τοπική αυτοδιοίκηση που είναι η μεταρρύθμιση του νομοσχεδίου με το όνομα Κλεισθένης. Τι να αναφέρει κανείς για αυτό το ρυπαρό νομοσχέδιο το οποίο είναι δαιδαλώδες και κρύβει μέσα του διατάξεις οι οποίες είναι άσχετες με την τοπική αυτοδιοίκηση; Σας παραθέτω τα αποσπάσματα του εν λόγω Φ.Ε.Κ.:

Άρθρο 205 – Ίδρυση μουσείου ολοκαυτώματος στην Θεσσαλονίκη:

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης δύναται με εκπρόσωπό του που ορίζεται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να συμμετέχει στην ίδρυση, διοίκηση και λειτουργία της κατά το Βελγικό δίκαιον διεθνούς Ένωσης μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (Association Internationale Sans But Lucratif) με την επωνυμία «μουσείο ολοκαυτώματος Ελλάδος» με έδρα τις Βρυξέλλες και καταστατικό σκοπό την ανέγερση και λειτουργία στη Θεσσαλονίκη μουσείο του ολοκαυτώματος.

Ένα απαράδεκτο άρθρο! Τι ενδιαφέρει τους Έλληνες το μουσείο των Εβραίων; Και γιατί η ελληνική νομοθεσία να ακολουθεί το βελγικό δίκαιο; Γιατί δεν γίνεται ένα μουσείο για ένα από τα εκατοντάδες ελληνικά ολοκαυτώματα, όπως οι Θερμοπύλες, το Κούγκι και το Ζάλογγο; Για την ανέγερση του εν λόγω μουσείου δαπανήθηκαν 5 εκατομμύρια ευρώ τα οποία πάρθηκαν από τις στρατιωτικές δαπάνες. Αν είναι δυνατόν! Ο Ασιάτης εισβολέας Τούρκος απειλεί και παραμονεύει και εμείς αντί να ενισχύουμε τις ένοπλες Δυνάμεις κόβουμε χρήματα από αυτές και τα δίνουμε στους Εβραίους για να κάνουν μουσείο! Αυτά τα νομοσχέδια ψηφίζουν οι κοινοβουλευτικοί σε εκείνο τον οίκο στην πλατεία Συντάγματος. Αυτή είναι η δημοκρατία τους.

Συνεχίζω με το εν λόγω νομοσχέδιο «Κλεισθένης». Τα άρθρα 1 έως 30 αναφέρουν «προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων, πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας». Με το νομοσχέδιο αυτό οι κατά τόπους δήμοι μέσα από τα πνευματικά κέντρα, τους πολιτιστικούς συλλόγους, τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων αλλά και κάθε σύλλογο που υπάγεται στον δήμο θα προπαγανδίζουν τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης προωθώντας την ομοφυλοφιλία και τη διαστροφή. Συγκεκριμένα στο εν λόγω νομοσχέδιο αναγνωρίζονται τα νέα κοινωνικά φύλα: ομοφυλόφιλος, αμφιφυλόφιλος, άφυλος, ασέξουαλ, ετεροκανονικός, λεσβία, μεσοφυλικός, παρενδυτικός. Μέσα σε αυτούς τους υπερδήμους θα δημιουργηθούν δομές με σκοπό την προώθηση όλων αυτών, η οποία οδηγεί στην κοινωνική αποσάθρωση με σκοπό τη διάλυση της Ελλάδος και ολόκληρης της Ευρώπης. Η κάθε «προτίμηση» και τα ανθρώπινα πάθη θα προβάλλονται ως φυσική συμπεριφορά. Η νεολαία θα έρθει σε επαφή με αυτά και η υπόλοιπη κοινωνία θα τα αντιλαμβάνεται ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Τι σχέση έχει η τοπική αυτοδιοίκηση με την προβολή της κάθε σεξουαλικής προτίμησης του ανθρώπου; Ποιο είναι το όφελος στην τοπική κοινωνία; Δηλαδή ο νομοθέτης έχει προβλέψει στην παραδοσιακή κοινωνία της Λήμνου ας πούμε να εισαγάγει την ομοφυλοφιλία.

Και φτάνουμε στο πιο βασικό και κρίσιμο σημείο του νομοσχεδίου. Εδώ κρύβεται όλη η αλήθεια. Παρακολουθήστε με προσοχή. Έχουμε τα άρθρα 31 έως 49 με τον τίτλο «Ρυθμίσεις θεμάτων ιθαγένειας». Ορίστε το ύπουλο σημείο. Ορίστε ο ανθελληνισμός. Ορίστε η προδοσία. Στα άρθρα αυτά του νομοσχεδίου «Κλεισθένης» αναφέρεται ρητά πως τρία με τέσσερα πρόσωπα που θα υπάγονται στον δήμο και στην περιφέρεια θα αποδίδουν «ιθαγένεια» σε αλλοδαπούς με διαδικασίες εξπρές. Δηλαδή, ο κάθε γραικύλος βλαχοδήμαρχος, το κάθε κομματόσκυλο, ο κάθε βλάκας με χαμηλή νοημοσύνη θα βάζει μια υπογραφή σε ένα κομμάτι χαρτί και θα ονομάζει «Έλληνα» τον κάθε εισβολέα. Κατ’ αρχάς δεν μπορούν να δώσουν ιθαγένεια. Την ιθαγένεια την δίνει η φύση. Μπορούν να τους πολιτογραφούν. Αλλά και πάλι γιατί να το κάνουν και με ποια κριτήρια; Ένας δημόσιος υπάλληλος του καθεστώτος θα δέχεται μια οικογένεια από το Μπαγκλαντές στο γραφείο που εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι πληρώνουμε από την τσέπη μας. Εκεί σύμφωνα με τις εντολές που θα έχει θα ακολουθήσει μια γραφειοκρατική διαδικασία και σε λίγα λεπτά της ώρας ο αλλόφυλος εισβολέας θα έχει μετατραπεί ως δια μαγείας σε Έλληνα. Δηλαδή ο γηγενής αυτόχθων Έλλην Μακεδών Σαμαρινιώτης, απόγονος κάποιου πολεμιστή που έπεσε στην έξοδο του Μεσολογγίου, θα είναι ένα και το αυτό με τον Μπαγκλαντεσιανό που εισέβαλε στην ελληνική επικράτεια.

Κάποιοι τα λέγαμε εδώ και χρόνια και δεν μας πίστευαν, ούτε καν οι «εθνικιστές». Μας αποκαλούσαν ναζί, τρελούς, υπερβολικούς. Ορίστε λοιπόν που συμβαίνει με νομοθεσία του ίδιου του κράτους. Ο συμμοριτοπόλεμος που έκαναν οι ανθέλληνες κομμουνιστοσυμμορίτες έφερε τον εξανδραποδισμό στην ελληνική περιφέρεια. Η συμμετοχή της Ελλάδος στον τελευταίο μεγάλο πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων δεν επέφερε καμμία νίκη για εμάς. Η ελληνική περιφέρεια έμεινε για πάντοτε διαλυμένη και οικονομικά παρηκμασμένη. Η αστυφιλία και οι υποσχέσεις διορισμού οδήγησαν τους τελευταίους κατοίκους των χωριών της ελληνικής περιφέρειας στα μεγάλα αστικά κέντρα με αποτέλεσμα να ερημώσει πληθυσμιακά η ελληνική ύπαιθρος. Οι εισβολείς που μας έρχονται από την Ασία και την Αφρική δεν είναι μετανάστες ούτε λαθρομετανάστες αλλά είναι οι νέοι έποικοι και κάτοικοι αυτής της γης. Στόχος του συστήματος είναι να τους ελληνοποιήσει δίνοντάς τους δικαιώματα πολιτικά και κοινωνικά, εγκαθιστώντας τους στα ήδη ερειπωμένα χωριά της ελληνικής περιφέρειας. Εκεί πλέον θα είναι ελεύθεροι να εγκατασταθούν, να ριζώσουν, να εργαστούν και να επιβιώσουν. Το επόμενο βήμα είναι από άκληρους να τους κάνουν κληρούχους δίδοντάς τους στην αρχή τα χέρσα και τα μη ποτιστικά τμήματα της καλλιεργήσιμης γης καθώς και δάνεια και επιδοτήσεις ώστε να αγοράσουν αγροτικό εξοπλισμό. Η εγκατάστασή τους θα είναι πλέον μόνιμη. Οι 300 κάτοικοι της Σαμαρίνας θα γίνουν 3.000. Αλλα μόνο οι 300 θα είναι Έλληνες, οι υπόλοιποι 2.700 θα είναι αλλόφυλοι. Οι 300 Σαμαρινιώτες Έλληνες φορολογούμενοι δεν έχουν καμμία βοήθεια από το κράτος. Αντίθετα αφαιμάζονται οικονομικά και παρακμάζουν κοινωνικά. Οι 2.700 αλλόφυλοι θα έχουν την βοήθεια των Μ.Κ.Ο., της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κρατικού μηχανισμού.

Ο εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι μια παρωχημένη ιδεοληψία για φετιχιστές. Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι η υπέρτατη κοσμοαντίληψη πάντα επίκαιρη και εν γένει διαχρονική βάζοντας στο επίκεντρο την επιβίωση της φυλής.

Φύλακες γρηγορείτε!

Θα επιστρέψουμε. Είναι υπόσχεση.

Θα επιστρέψουμε. Είναι καθήκον.

Αίμα και τιμή.

Πολεμοκράτης