Ο Κορωνοϊός λυτρώνει την κατοχική κυβέρνηση Μητσοτάκη

Γράφει ο Στέλιος Λ.

Και ενώ γράφονται αυτές οι γραμμές, λίγες ώρες μετά το «εθνοσωτήριο» διάγγελμα του πρωθυπουργού, ουδείς κοινός νους μπορεί να αποφανθεί μετά βεβαιότητος σχετικά με το τι ακριβώς κυοφορείται αυτές τις σκοτεινές ημέρες. Ο καθένας μπορεί να εκφράσει την ερμηνεία, αλλά και τις προβλέψεις του σχετικά με την γενεσιουργό αιτία, την χρονική συγκυρία που ενέσκυψε το πρόβλημα, αλλά και την κατάληξη. Αν και σε όλο αυτό που βλέπουμε άναυδοι να εκτυλίσσεται, υπάρχει μια δόση τρομολαγνίας, οφείλουν όλοι οι πολίτες -και δη οι ανήκοντες στις ευπαθείς ομάδες- να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. 

Το επιχείρημα που θα μας αντιτάξουν τα κνώδαλα του καθεστώτος είναι ότι η κυβέρνηση πρέπει να θεωρηθεί άμοιρη ευθυνών, καθώς η υγειονομική κρίση είναι ένα φαινόμενο, όχι ελλαδικό, αλλά παγκοσμίων διαστάσεων. Από την άλλη, όμως, πλευρά πρέπει να τονίσουμε ότι η χρονική συγκυρία που ενέσκυψε η επιδημία εξυπηρετεί ΑΠΟΛΥΤΑ τις επικοινωνιακές της βλέψεις. Για την ακρίβεια, έρχεται ως από μηχανής θεός και την διασώζει από το επικοινωνιακό αδιέξοδο που έδειχνε να έχει εγκλωβιστεί. Ούτε κατά παραγγελία να έσκαγε..

Πρώτα και κυριότερα, στο ζήτημα του συντελούμενου λαθρεποικισμού. Την ίδια στιγμή, που η ασθμαίνουσα κυβέρνηση κατεβάζει μια μια τις ασφάλειες του κοινωνικοοικονομικού διακόπτη με το λογικοφανές επιχείρημα της θωράκισης του και οι πολίτες καρφώνονται αποσβολωμένοι στους τηλεοπτικούς δέκτες, η κυβέρνηση μεταφέρει τις ορδές στην ενδοχώρα ήσυχα και αδιαμαρτύρητα, ενώ ταυτόχρονα κανείς δεν ασχολείται (ή ακριβέστερα δεν δύναται να ασχοληθεί..) με τις «προσφυγικές» εισροές του Αιγαίου ή του Έβρου. Ήδη, στον Ωρωπό, οι κάτοικοι βρίσκονται σε αναβρασμό. Εν μέσω κορονοϊού, ωστόσο, αδυνατούν να συνασπιστούν και να επικοινωνήσουν μαζικοποιημένοι την αντίθεση τους.

Στην άλλη πλευρά των συνόρων, η φημολογία για την συμφωνία Ράμα – Ερντογάν φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά. Δεκάδες χιλιάδες λαθροεισβολέων θα μεταβούν στην Βόρειο Ήπειρο και το σκηνικό του Έβρου θα εκτυλιχθεί παράλληλα και στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Πέρα από το καθεαυτό ζήτημα τς εισβολής, μπορεί ο καθένας μας να αντιληφθεί ότι με αυτήν την ιταμή πρακτική τίθεται ευθέως ζήτημα βίαιου αφελληνισμού της αναγνωρισμένης εθνοτικής μειονότητας των βορειοηπειρωτών. Και όλα αυτά σε κλίμα απόλυτης σιωπής.

Όπως έχουμε τονίσει και στον νέο κύκλο εκπομπών, ο πρωθυπουργός και το συγγενές του περιβάλλον εξαρτούν, κατά κυριολεξία, το εισόδημα τους από την έλευση των λαθρομεταναστών, καθώς έχουν αναγάγει τον κατ’ επάγγελμα αντιρατσισμό σε οικογενειακή παράδοση.. Πριν λίγες εβδομάδες, εντούτοις, αποπειρώμενος να φορέσει το προσωπείο του Όρμπαν, μετά την «έκρηξη» των κατοίκων στα νησιά, ώστε να διασώσει κάτι από την δημοφιλία του, ήρθε αντιμέτωπος με την καυτή πατάτα των ημερών. Τι καλύτερο λοιπόν, από τον ολικό αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης με την «κορωνοϊζουσα πανδημία» και λίγες δόσεις από την υποτιθέμενη αντίσταση του Έβρου στους τελευταίους τίτλους των ειδήσεων;

Ας σημειωθεί δε, ότι την ίδια ώρα διεθνή δημοσιεύματα βοούν για την επιδίωξη του Σουλτάνου να αξιοποιήσει την υγειονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε, εντείνοντας στοχευμένα τις πιέσεις του. Το μόνο ελπιδοφόρο στοιχείο που διακρίνεται στον ορίζοντα είναι η κατάρρευση της τουρκικής λίρας και η πολυμέτωπη κατάσταση στην οποία έχει εμπλακεί.

Ως προς τον αντίκτυπο, τέλος, που θα έχει όλος αυτός ο κυκεώνας πανικού, πρέπει να προσεχθεί το εξής: στην παρούσα φάση ο Έλληνας, έστω και υποσυνείδητα, από εκεί που έβλεπε εν πολλοίς το κράτος ως έναν εχθρικό προς αυτόν καταπιεστή, πλέον αρχίζει να νιώθει τον κίνδυνο ως ένα συλλογικό βίωμα και την κυβέρνηση ως έναν εθνικό αντιπρόσωπο όλων των Ελλήνων που προσπαθεί με κάθε τρόπο να προστατέψει τους πολίτες του. 

Ποιος αμφιβάλει ότι, μετά το τέλος της δυστοπίας, η κυβέρνηση δεν θα αναδειχθεί ως η εθνοσωτήριος δύναμη που διαχειρίστηκε επιτυχώς μια παγκόσμια κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες; Ποιος αμφιβάλει ότι η εν λόγω κρίση δεν θα αποτελέσει την φτηνή (αλλά και πειστική προς τις μάζες) δικαιολογία για όλα τα επερχόμενα δεινά; Ποιος θα μπορεί να την κατηγορήσει για την οικονομική δυσπραγία που τον κατατρώει, ύστερα από μια τέτοια περιπέτεια; Μήπως οι κυβερνώντες βρήκαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ που τόσο απελπισμένα αναζητούσαν; Στα δικά μας μάτια, σίγουρα όχι. Μάλλον βρήκαν τον βόθρο που τους αξίζει να πέσουν.