Η θέση της γυναίκας στον εθνικοσοσιαλισμό και η υποκρισία του μεταπολεμικού κόσμου

Το παρακάτω κείμενο, που λάβαμε από τον αξιότιμο συναγωνιστή, Ευρύμαχο, αποτελεί μία εμπεριστατωμένη απάντηση στην Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Η εν λόγω φεμινίτρια, αναφερόμενη στην θέση της γυναίκας στον σύγχρονο κόσμο, επιχείρησε να ταυτίσει την υποβάθμιση των γυναικείων δικαιωμάτων με την διεθνή «ενδυνάμωση» του εθνικισμού. Χαρακτηριστικά τόνισε το πόσο σημαντικό είναι «να ανασχέσουμε την διεθνή εξάπλωση του φασισμού».  Παρά την δεδομένη αντίθεση μας προς τα καθεστώτα της αγγλόδουλης 4^ης Αυγούστου και της Φασιστικής Ιταλίας, τα οποία - κατά την δική μας θεώρηση- δεν πρέπει να σχετίζονται επ’ ουδενί λόγω με τον εθνικοσοσιαλισμό, θεωρούμε σημαντικό να δημοσιεύσουμε την απάντηση του συναγωνιστή που εκπροσωπεί το κίνημα «Ιερός Δεσμός Εθνοφυλετικής Αναγέννησης»  και την Κίνηση Φοιτητών Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Ἱερὸς Δεσμὸς Ἐθνοφυλετικῆς Ἀναγεννήσεως

Ἀξιότιμη Κυρία Πρύτανι,

Κατ’ ἀρχάς ζητοῦμε συγγνώμη ἐὰν σᾶς ἐνοχλεῖ ἡ ἀρχαιοπρεπὴς κλιτικὴ τὴν ὁποία ἐχρησιμοποιήσαμε ἔναντι τῆς δικής σας προτιμητέας «πρυτάνισσα». Ἑὰν σᾶς ἐνοχλεῖ, θὰ δεχτοῦμε νὰ χρησιμοποιούμε τὸν νεότερο ὅρο σὲ μελλοντικὲς ἐπικοινωνίες μας. Κατὰ δεύτερον, θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι ἡ χρήση τοῦ πολυτονικοῦ, ὅπως ἐκτιμοῦμε ὅτι ὀρθῶς ἔχετε ἤδη παρατηρήσει, δὲν θὰ σᾶς προβληματίσει στὴν ἀνάγνωση καὶ κατανόηση τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς.

Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο προβήκαμε σὲ αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνιακὴ ἐνέργεια, σὲ καμία περίπτωση δὲν θέλουμε νὰ ἐκληφθεῖ, ἐκ μέρους σας, ὡς κακοπροαίρετος. Θὰ ἐπιθυμούσαμε ἁπλῶς νὰ προχωρήσουμε σὲ ὁρισμένες διευκρινήσεις ἐπὶ τῆς ἀνακοινώσεώς σας, μὲσῳ τοῦ συστήματος ἡλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου τοῦ Πανεπιστημίου Αἰγαίου, πρὸς τὸ προσωπικὸ καὶ τοὺς φοιτητὲς, γιὰ τὴν γιορτὴ τῆς γυναίκας (8 Μαρτίου).

Θεωροῦμε ὅτι ἡ ἐπιστολὴ σας εὐαισθητοποιεῖ ὅλους ὅσοι εὑρίσκονται ὑπὸ τὴν σκέπη τοῦ Ἱδρύματος γιὰ ζητήματα ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ γυναῖκες, ὄχι μόνο στὴ χώρα μας ἀλλὰ καὶ διεθνῶς. Μοιραζόμαστε πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀνησυχίες σας καὶ ἐπιθυμοῦμε καὶ ἐμεῖς προστασία καὶ βελτίωση τῆς θέσης τῆς γυναίκας στὴν κοινωνία. Συμφωνοῦμε ὅτι ἡ 8^η Μαρτίου, ὅπως ἀναγράφετε, δὲν εἶναι ἡμέρα γιορτῆς ἀλλὰ ἀναστοχασμοῦ, προβληματισμοῦ καὶ ἀνάληψης κοινωνικῶν εὐθυνῶν.

Στὴν ἀνακοίνωσή σας, ἀναφέρετε ἐπιπλέον ὅτι «τα νέφη του φασισμού που απλώνονται στην Ευρώπη αποτελούν σοβαρότατο κίνδυνο για τα κοινωνικά κινήματα, άρα και τα κινήματα των γυναικών και προπάντων τα δικαιώματά τους». Στὴν φράση αὐτὴ, ποὺ θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι ἡ ἑπιλογὴ τῶν λέξεων ἦταν ἀτυχής, παρατηροῦμε ὅτι ἐπιχειρείται μία γενικὴ ἐξίσωση τῶν ἀνερχόμενων πατριωτικῶν, ἐθνικιστικῶν καὶ ἐθνοκοινωνιστικῶν πολιτικῶν συνιστωσῶν ἀνὰ τὴν Εὐρώπη μὲ τὸν Φασισμό! Δὲν θὰ ἐπιθυμούσαμε ὅμως περαιτέρω προσπάθεια διευθέτησης τοῦ ζητήματος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς παρούσης ἐπιστολῆς, πέρα ἀπὸ ὁρισμένες διευκρινήσεις γιατὶ αὐτὸ θὰ μᾶς ἀπομάκρυνε ἀπὸ τὸ ζήτημα τὸ ὁποῖο θέλουμε νὰ παρουσιάσουμε καὶ τὸ ὁποῖο εἶναι οἱ πολιτικὲς θέσεις καὶ τα κοινωνικά μας φρονήματα σχετικὰ μὲ τὴν σχέση τῶν δύο φύλων καὶ γιατὶ ἡ ἀνωτέρω ἀτυχὴς δήλωση χρήζει ἀναθεωρήσεως. 

Ὁποιαδήποτε θέωρηση τῆς «Φασιστικῆς» πραγματικότητας στὴν Εὐρώπη τοῦ Μεσοπολέμου θὰ ἧταν ἀντιεπιστημονικὴ ἐὰν δὲν ληφθεῖ ὑπόψη τὸ γενικότερο κοινωνικὸ πλαίσιο τῆς ἐποχῆς. Στὴν δεκαετία τοῦ ’30 ὑπῆρχαν ὁρισμένες κλασικῶς φιλελεύθερες (καὶ Κεϋνσιανὲς) δημοκρατίες π.χ. 3^η Γαλλική, Ἠνωμένο Βασίλειο, Ἰρλανδία, ΗΠΑ, ὑπήρχαν ἐθνικιστικὰ, φασιστικά καὶ ἐθνοκοινωνιστικὰ καθεστώτα (τὰ ὁποῖα διέφεραν δραματικὰ μεταξύ τους!) καὶ τέλος μία κοινωνία στὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση ποὺ ἐπιχειροῦσε ἐπώδυνη (σύμφωνα μὲ ἱστορικὲς ἀναφορὲς) μετάβαση πρὸς τὸν σοσιαλισμό. Σὲ καμία «ἐλεύθερη» χώρα ἢ στὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση, δὲν ὑπῆρξαν γυναῖκες σὲ ἀνώτατες θέσεις διοίκησης. Στὶς καπιταλιστικὲς καὶ ἀναθεωρημένες Κεϋνσιανὲς κοινωνίες τῆς ἐποχῆς, οἱ γυναῖκες ἀποτελοῦσαν «ἐργατικὴ ἐφεδρεία», δυστυχῶς, καὶ πολλάκις περιορίζονταν σὲ οἰκιακὰ καὶ ἀναπαραγωγικὰ καθήκοντα. Γιὰ τὴν σοσιαλιστικὴ κοινωνία τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, θὰ πρέπει νὰ προσφύγω στὴν θεωρία τοῦ κοινωνιολόγου Maslow περὶ τῆς πυραμίδας τῶν ἀνθρώπινων ἀναγκῶν. Ἡ σκληρὴ πραγματικότητα τῆς πείνας καὶ τῆς ἔλλειψης θέρμανσης, σὲ μέρη ὅπως ἡ Οὐκρανία, εἶχε καταπνίξει σὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες, στὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ (ὄχι ὅμως στὴν κομματικὴ ἐλίτ) καὶ σὲ μεγάλο βαθμὸ, τὴν ὁποιαδήποτε θέληση γιὰ ἱκανοποίηση ἀνώτερων κοινωνικῶν ἀναγκῶν καὶ ἀνησυχιῶν. Δυστυχῶς! Τὰ ἴδια συνέβησαν καὶ στὶς μέσες Πολιτείες τῶν ΗΠΑ! Αὐτὸ μάλιστα ἔχει ἀπαθανατιστεῖ στὰ «Σταφύλια τῆς ὀργῆς» τοὺ Στάινμπεκ. Ἔχετε ὅμως ἀναρωτηθεῖ τί συνέβη στὰ «ἀπάνθρωπα φασιστικά καθεστώτα»; Ποιὰ ἧταν ἡ θέση τῆς γυναίκας στὶς κοινωνίες αὐτές;

Στην κοινωνία τοῦ καθαροῦ ἐθνοκοινωνισμοῦ, στὴν Γερμανία τοῦ Χίτλερ, βλέπουμε σημαντικὲς ἐργατικὲς κατακτήσεις γιὰ τὴν ὁποιαδήποτε Γερμανίδα, κατακτήσεις τὶς ὁποῖες σίγουρα ζήλεψαν καὶ οἱ πλέον μαχητικὲς «σουφραζέτες» τῶν προηγούμενων ἐτῶν. Σὲ σχέση μὲ ἄλλες χῶρες, ὑπῆρχε ὑψηλότερο ποσοστὸ γυναικῶν σὲ θέσεις εὐθύνης καὶ διοίκησης, καὶ πλήρης ἔλεγχος γυναικείων ὀργανώσεων ἀπὸ γυναῖκες! Αλλά ακόμα και στὴν Ἑλλάδα, ακολουθώντας το παράδειγμα της φασιστικής Ιταλίας, το καθεστώς τῆς 4^ης Αὐγούστου 1936 βελτίωσε τὴν θέση τῆς γυναίκας στὴν ἐργασία, ὅπως καὶ ὅλων τῶν ἐργαζομένων (ΙΚΑ, ἐργατικὴ νομοθεσία, προστασία μητρότητας). Εἶναι δὲ χαρακτηριστικὸ ὅτι ἡ αὔξηση τῆς βιομηχανικῆς παραγωγῆς καὶ τῆς ζήτησης ἀγροτικῶν προϊόντων βελτίωσε καὶ τὰ ἐπίπεδα ἀπασχόλησης τῶν γυναικῶν. Μὲ τὴν δημιουργία τῆς ΕΟΝ (Ἐθνικὴ Ὀργάνωση Νεολαίας) εἶναι πλέον ἀποδεκτὸ ὅτι ὑπῆρξε πρωτόγνωρη κοινωνικοποίηση νεανίδων, οἱ ὁποῖες ἔσπασαν τὰ δεσμὰ τῆς οἰκιακῆς καὶ σχολικῆς ἀπομόνωσης (ὑπῆρχαν τότε ξεχωριστὰ γυμνάσια ἀρρένων καὶ θηλέων).

Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ εἶναι παρελθόν. Εἶναι τὸ παρελθὸν ποὺ, ἀπὸ ὅ,τι φαίνεται, μάλλον σᾶς προβληματίζει. Δὲν χρειάζεται ὅμως. Οἱ σημερινοὶ πατριῶτες, ἐθνικιστὲς καὶ ἐθνοκοινωνιστὲς εἶναι μέρος τῆς σύγχρονης κοινωνίας. ΖΟΥΜΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ! Καὶ γιὰ νὰ παραφράσω τὸν Καρυωτάκη «Εἴμαστε, συμπολίτες μας, πολλοί»! Ὁ σύγχρονος «κακὸς» ἐθνικιστὴς ἤ ἐθνικοσοσιαλιστὴς, μοιράζεται τὶς ἴδιες ἀνησυχίες μὲ τοὺς «καλοὺς»! Πῆγε στὰ ἴδια σχολεῖα καὶ κοινωνικοποιήθηκε στὶς ἴδιες γειτονιὲς καὶ χώρους ἐργασίας. Ζεῖ στὸν ἀπόηχο τῶν μεγάλων ἀλλαγῶν τῶν τελευταίων ἑξήντα ἐτῶν. Ἡ μητέρα του (ἄν εἶναι τυχερὴ) εἶναι ἐργαζόμενη. Ἴσως εἶναι χωρισμένη. Σίγουρα, προσπαθεῖ νὰ ἰσορροπήσει τὴν προσωπική της ζωή, μὲ τὶς οἰκιακὲς ὑποχρεώσεις, τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν της καὶ τὴν ἐργασία της. Μὲ δυσκολία! Καὶ ὁ νέος ἐθνικιστὴς ἤ ἐθνικοσοσιαλιστὴς τὸ κατανοεῖ. Πλήρως! Καὶ ἐπιθυμεῖ μία καλύτερη κοινωνία γιὰ τὴν μητέρα του, τὴν ἀδελφή του, τὴν σύντροφό του, τὴν γυναίκα του, τὴν κόρη του.

Καὶ πῶς βλέπουν τὴν γυναίκα ὁ σύγχρονος νεοφιλελευθερισμός καὶ κομουνισμός-σοσιαλισμός (ὑπαρκτὸς ἢ ἀστικὸς); Ἑὰν ἀποτελοῦν τοὺς ἄλλους δύο πόλους ἔναντι τοῦ ἐθνικισμοῦ καὶ τοῦ ἐθνοκοινωνισμοῦ, προσφέρουν βελτιωμένες έναλλακτικές; Μποροῦν μέσα ἀπὸ τοὺς δικούς τους μηχανισμοὺς ἢ μήπως ἀπαιτοῦν τὴν παρέμβαση ὅλων μας; Μήπως τελικά, ἕνα μεγάλο μέρος τῆς καταπίεσης τῶν γυναικῶν καὶ τῆς ἔμφυλης βίας προέρχεται ἀπὸ «φιλελεύθερους» καὶ «ἀστοὺς ἀριστερούς»; Στὴν δεκαετία τοῦ ’60, πρὶν τὴν ἑπταετία, οἱ περισσότερες συνιστῶσες καταπίεσης ἦταν φίλα προσκείμενες, ἄμεσα ἢ ἔμμεσα, στὴν ΕΡΕ, στὴν Ἕνωση Κέντρου, ἀκόμη καὶ στὴν ΕΔΑ! Σήμερα;

Ἡ δική μας ἐθνικιστικὴ ὀργάνωση (ΙΔΕΑ ἢ ΙΔΕΑ Β’), ἔχει παρουσία στὸν φοιτητικὸ πληθυσμὸ τοῦ Πανεπιστημίου Αίγαίου καὶ γυναῖκες στὶς τάξεις της. Καὶ τὶς σέβεται ἀπολύτως! Παρόμοια θέση ἔχουν οἱ συναγωνίστριες στὶς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Ἐθνικοσοσιαλιστῶν (αὐτοὺς ποὺ κάποιοι θεωρεῖτε ὡς «πολὺ κακούς»). Γυναῖκες ἔχουν σημαντικὸ ρόλο καὶ σὲ ἀρκετὲς ἄλλες ὀργανώσεις σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα (π.χ. ἱερὸς λόχος). Δὲν θὰ ἀναφερθῶ στὸ κοινοβουλευτικὸ κόμμα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, τὸ ὁποῖο πλέον καλύπτει καὶ μεγάλο μέρος τοῦ πατριωτικοῦ χώρου, ἀλλὰ καὶ ἀπελπισμένων πολιτῶν ποὺ ὅμως δὲν ἔχουν μακρὰ συνέχεια μὲ τὸν ἐθνικιστικὸ χῶρο καὶ ἀντίστοιχη συνείδηση. Καὶ ἐκεῖ ἔχουν σημαντικὸ ποσοστὸ γυναικῶν στὶς τάξεις τους καὶ ἀξίζει νὰ διαβάσετε τὶς θέσεις τους. Μικρότερα σχήματα π.χ. Ἐθνικὸ Μέτωπο (καθαρῶς ἐθνικιστικό), ΠΑΤΡΙΕ, ΛΑΟΣ (πατριωτικά, ἀκροδεξιὰ καὶ συστημικὰ-συμβιβασμένα) δὲν νομίζω ὅτι πρόσκεινται ἐχθρικὰ ἀπέναντι στὴν γυναίκα.  

Θέλουμε νὰ πιστεύουμε, ὅτι θὰ ἀναθεωρήσετε κάποιες θέσεις σας.  Δὲν σᾶς ζητοῦμε, αὐτὴν τὴν φορὰ νὰ προβεῖτε σὲ ὁποιουδήποτε εἴδους διορθώσεις. Ἐπιτρέψτε μας, νὰ δηλώσουμε τὴν ἀγνὴ πρόθεσή μας γιὰ ἐποικοδομητικὸ διάλογο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὅλοι μποροῦμε νὰ κερδίσουμε. Ἀποτελοῦμε ἰδεολογικὴ ὁμάδα τοῦ ἐθνικοῦ χώρου καὶ δὲν… δέρνουμε! Μπορεῖτε νὰ ἐπικοινωνήσετε μαζί μας στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση eurymahosidea@protonmail.com. ἢ μὲ ἄλλες συλλογικότητες π.χ. Ἑλληνικὴ Σοσιαλιστικὴ Ἀντίσταση (ellinikisosialistikiantistasi@protonmai.com), ἱερὸ λόχο ἢ ἀκόμη καὶ μὲ πολιτικὰ σχήματα. Πάντως, εἴμαστε πλησιέστερα σὲ ἐσᾶς ἀπὸ ὅ,τι νομίζετε! Ἴσως ἔχουμε συναντηθεῖ ἀρκετὲς φορὲς στὸ Πανεπιστήμιο.

«Θὰ ξαναγυρίσουμε καὶ θὰ τρέμει ἡ γῆ» εἶχε πεῖ κάποτε ὁ ἐθνοκοινωνιστὴς, διδάκτωρ φιλοσοφίας καὶ πολιτικὸς Γκαῖμπελς. Ξαναγυρίσαμε, σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη! Ἡ γῆ, ἴσως τρέμει μία μέρα, ὄχι ὅμως γιὰ κακό! Ἐὰν εἶναι γιὰ κακό, δὲν θὰ τὸ ἐπιτρέψουμε ἐμεῖς πρώτοι! Πρέπει νὰ προσπαθήσουμε γιὰ ἕνα καλύτερο αὔριο! Γιὰ τὴν προστασία τῆς γυναίκας καὶ τῆς μητρότητας.

Μὲ ἐκτίμηση καὶ σεβασμό,

«Ἀντιάνειρα» (ΙΔΕΑ - Δέσμη φοιτητῶν Πανεπιστημίου Αἰγαίου) &

«Εὐρύμαχος» (ΙΔΕΑ - Δέσμη Διοικήσεως)