ΜΑΒΗ ΞΑΝΑ ΣΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΤΑ ΒΟΥΝΑ

Την χτεσινή ημέρα, ανήμερα της γνωστής «εθνικής»(;) επετείου, όλη η Ελλάδα παρακολούθησε αποσβολωμένη την θλιβερή και συνάμα εξοργιστική είδηση της δολοφονίας του Κωσταντίνου Κατσίφα από τα κυβερνητικούς Πραιτωριανούς του Ράμα. Είναι ένα συμβάν που δεν επιδέχεται ούτε πολιτικών αναλύσεων ούτε ιδεολογικών προεκτάσεων. Οι τυφλοί είδαν και οι κουφοί άκουσαν.

Όλος ο ευρύτερος «εθνικιστικός χώρος», όπως έχει καθιερωθεί ως ονομασία, εξέφρασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την θλίψη και την οργή του για τον θάνατο του παλικαριού, ο οποίος έχει περάσει ήδη αδιαμφισβήτητα στο πάνθεον των Ελλήνων ηρώων. Αρκετοί έσπευσαν να διαδηλώσουν την οργή τους στην Αλβανική Πρεσβεία. Μία εκδήλωση, που αν και ξεκίνησε ως αυθόρμητο κάλεσμα βορειοηπειρωτικών σωματείων, οδηγήθηκε σε οικτρό και απροκάλυπτο καπέλωμα από τους υποστηρικτές του κοινοβουλευτικού εθνικιστικού κόμματος. Ήταν βεβαίως μία διαδήλωση που έπρεπε να σπεύσει αυθορμήτως ο κάθε Έλληνας χωρίς γραμμή και καθοδήγηση. Τα συνθήματα ωστόσο έπρεπε να είναι εθνικά και όχι κομματικοποιημένα, γεγονός που δημιούργησε αναπόφευκτα μία μικρή πρόσκαιρη ένταση.

                               

Όλοι λοιπόν εξέφρασαν την δυσαρέσκεια τους με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Όλοι άρχισαν τα γνωστά ευχολόγια για εκδικήσεις, δικαιοσύνες και καθάρσεις. Ουδείς όμως έδωσε βάση στους ουσιαστικούς (συν)ενόχους για τον θάνατο του παλικαριού. Όταν κάποιος βάζει συνειδητά και ηθελημένα στο σπίτι σου φίδια, τότε δεν φταίνε αυτά που θα σε δαγκώσουν αλλά το συγκεκριμένο πρόσωπο. Καθίσταται, ως εκ τούτου, σαφές ότι η εκδίκηση μας περνάει μέσα από την ανατροπή και αποκαθήλωση των εγχώριων εξουσιαστών.

Είναι οι ίδιοι εξουσιαστές που ήραν προ τριών δεκαετιών το εμπόλεμο με την Αλβανία, την ίδια στιγμή που το όμορο τεχνητό κρατίδιο όχι μόνο δεν προέβη σε παρόμοια ενέργεια ή δήλωση, αλλά εξεδήλωνε διαρκώς και ευθαρσώς τις ανθελληνικές μεγαλοϊδεατικές του βλέψεις. Την ίδια στιγμή που τα δικαιώματα της (κατά τ’ άλλα αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ) ελληνικής μειονότητας καταπατούνται και υπονομεύονται με κάθε τρόπο. Την ίδια στιγμή που το Πρωτόκολλο της Κερκύρας υφίσταται μόνο στα χαρτιά.

Είναι οι ίδιοι εξουσιαστές που τις περασμένες δεκαετίες άνοιξαν τα σύνορα στους «ευγενείς γείτονες» και τους άφησαν να διεξαγάγουν κάθε είδους εγκληματική δραστηριότητα χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Η ανεργία αυξήθηκε την ίδια στιγμή που μεγάλο κομμάτι των δεδουλευμένων τους στελνόταν στην Αλβανία ως εμβάσματα.

Είναι οι ίδιοι εξουσιαστές που, ως de facto παράρτημα του νατοϊκού καρκινώματος, εκπαίδευσαν συστηματικά τόσο το αλβανικό στράτευμα όσο και τους χτεσινούς δολοφόνους του Κωσταντίνου.

Είναι η Τρίτη ελληνική δημοκρατία της οποίας, αν και υπήρχαν αντιπρόσωποι χτες στην περιοχή της δολοφονίας, κάνουν πως δεν είδαν και δεν άκουσαν. Είναι το εθνοκτόνο καθεστώς που μέρα με την μέρα πίνει το αίμα μας και κατατρώει τις σάρκες μας.

Είθε η ψυχή του Κωσταντίνου να αποτελέσει το εφαλτήριο ξύπνημα μιας γενικευμένης αντεπίθεσης. Κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς δεν πρέπει να κάτσει στα αυγά του. Ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι πράξεις αντί για εμάς.

Ο εχθρός είναι ο ίδιος σε Ελλάδα και Αλβανία

                                       Είναι το ΝΑΤΟ και η δημοκρατία